အခန်း (၄၄.၃)

1.6K 204 2
                                    

အခန်း (၄၄.၃)

ကျန်းယွင်ကျူးသည် တနေ့လယ်ခင်းလုံး အလုပ်များနေခဲ့ပြီး အမှန်ပင် ပင်ပန်းလို့နေသည်။ သူမသည် တခြားဘာအကြောင်းကိုမှ မစဥ်းစားနိုင်ခဲ့ပေ။ ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးနောက် အိပ်ရာဝင်ရန် ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်။

ကုယန်ကျိုးလည်း ပြန်သွားတော့သည်။ ယန်ရှန့်က ကျန်းယွင်ကျူး၏ ဟင်းပန်းကန်ကို အခန်းထဲ ယူပြန်လာခဲ့သည်။ သူက စမ်းရေကို ကြည်လင်နေအောင် စီးဆင်းရန်လုပ်ထားပုံကို အဖြေရှာကြည့်ချင်သည်။

ရှန်ဖုန်းမင်က ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန် သွားလိုက်၏။ ဆေးကြောပြီးနောက် အိပ်ဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်လေသည်။

ခြံဝင်းထဲက ရေတွင်းဘေးတွင် သူသည် ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားလေသည်။ ခဏနေတော့ အိမ်နောက်ဘက်မှ လူတစ်ယောက် ထွက်လာ၏။ အဘိုးကြီးဝူ ဖြစ်နေ၏။

သူသည် တစ်နေ့လယ်ခင်းလုံး လေ့လာပြီးနောက်ဆုံးတော့ ရှန်ဖုန်းမင်က အဘိုးချန်ကို ကြည့်ပေးရန် သူ့အား ချည်တုတ်ကာ ခေါ်လာသည့်အကြောင်းအရင်းကို နားလည်သွားတော့သည်။ သူက ကျန်းယွင်ကျူးကို စိတ်ဝင်စားနေတာပင်။

သူသည် အေးတိအေးစက်နှင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တော့သည်။ မြို့တော်မှာ ချီလက်သက်တော်စောင့်တပ်မှူး ရှန်ဖုန်းမင်က မိန်းမတွေနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် မနေဘူးလို့ သတင်းထွက်နေတာလေ။ သူက ဘာလို့ ဒီမှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ လာကစားနေရတာလဲ။ ပြီးတော့ သူ့သရုပ်မှန်ကိုတောင် ဖုံးကွယ်ထားလိုက်သေးတယ်။ မိန်းကလေး နောက်ပိုင်းကျရင် သူ့အိမ်တံခါးကို လာခေါက်မှာစိုးလို့လား။

ဒါဆိုရင်တော့ သူက လူကို ဒီအတိုင်းသ-တ်ပြီး ကိစ္စတုံးအောင်လုပ်မှာပဲ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်က သူက လူသ-တ်နေကြပဲကိုး။

အဲဒါထက် သူက မိန်းကလေး သဘောကျအောင် သူလို အဘိုးကြီးဝူကို ကူညီပြိးရောဂါ ကုသစေချင်တာပေါ့လေ။ အိပ်မက်မက်နေလိုက်။

ရှန်ဖုန်းမင်သည် အဘိုးကြီးဝူ၏မျက်နှာမှာ ကောင်းသော ရည်ရွယ်ချက်မပါမှန်း ခံစားလိုက်ရ၏။ သူက အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကျုံ့ထားလိုက်တော့သည်။

ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now