ကြမ္မာဖလှယ်ပြီးလေသော် (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ( ၃၄)

အပိုင်း ( ၃၄)

အမှန်တွင်တော့ သူသည် မြို့တော်မှ မြန်မြန်ထွက်ခွာဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ပေ။ မင်းကြီးက ရှန်ဖုန်းမင်ကို ပြန်ဆင့်ခေါ်ရသည့်အကြောင်းအရင်းမှာ ကိုင်တွယ်ရန် ခက်ခဲသည့်အမှုတစ်ခု ရှိနေသောကြောင့်ပင်။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ယန်ရှန့်သည် နေရာတွင်ပင် အေးခဲသွားတော့သည်။

သို့သော် မကြာလိုက်ပေ။ သူက ထပ်မေးလိုက်၏။

“ ဒီကိစ္စပြီးသွားရင်တော့ ငါတို့တွေ မြို့တော်ကနေ ထွက်လို့ရမယ်မလား”

တကယ်တော့ သူ မြို့တော်မှာ ထပ်မနေချင်တော့ဘူးလေ။ အိမ်က မိန်းကလေးအားလုံးကလည်း ကောင်းကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အုပ်စုလိုက် အတူတူရှိနေတဲ့အချိန်ဆိုရင် သူ့မှာ အရမ်းခေါင်းကိုက်ရတယ်။

ပြီးတော့ သူ့အမေအိုကြီးကလည်း.....

အဓိကကတော့ အဲဒီဝက်အူချောင်းတွေကို မနေ့က တစ်နပ်ထဲနဲ့ စားလို့ကုန်သွားလို့လေ။ ပြီးတော့ သူ့မှာ နည်းနည်းလေးတောင် မစားလိုက်ရဘူး၊ ဘယ်တော့မှာ အဲဒီအရသာရှိတဲ့ အစားအသောက်ကို ပြန်စားရပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့ဘဝတစ်ခုမှာ နေနိုင်မှာလဲ။

“ ထင်တာပဲ”

မရေမရာဖြင့် ရှန်ဖုန်းမင်က ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ အကြောင်းပြချက်ပေါ် မူတည်လေသည်။ အမှုကို ဖြေရှင်းပြီးခဲ့လျှင်တောင် သူတို့သည် မြို့တော်မှ ချက်ချင်း ထွက်လာနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

“ဒါဆိုလည်း မြန်မြန်ရှင်းကွာ”

အမှုပြီးလျှင် ထွက်ခွာနိုင်မည့်အကြောင်း အတည်ပြုပြီးနောက်တွင် ယန်ရှန့်က ချက်ချင်းထရပ်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကို ပွတ်လိုက်တော့သည်။

ရက်အနည်းကြာပြီးနောက် ကျန်းယွင်ကျူး၏ထမင်းဘူးလုပ်ငန်းသည် အခြေကျလာတော့သည်။ အခုတော့ သူတို့တွေ တစ်နေ့လျှင် ၅လျန်ထက်ပိုပြီး ရှာနိုင်လာခဲ့သည်။ ဒါသည် ကျန်းချိန်၏ လစဥ်လုပ်အားခတန်ဖိုး ဖြစ်လေသည်။

မနေ့က သူမသည် ထိုကိစ္စကို ကျန်းချိန်နှင့် တိုင်ပင်ခဲ့ပြီးပြီ။ သည်နေ့တွင်တော့ သူသည် မိုင်းတွင်းအလုပ်နားမည့်ကိစ္စကို တင်ပြလိမ့်မည်။ ထို့နောက် သူသည် ရွှီချင်ရှန့်နောက် ကိုယ်တိုင်လိုက်သွားပြီး ဝူလင်မြို့ရှိ လမ်းအခြေအနေများကို လိုက်ကြည့်ရမည်။ ရက်အနည်းငယ်စောင့်ပြီး ငွေတချို့စုဆောင်းပြီးလျှင် အငှားလိုက်ရန်အတွင် မြည်းလှည်းတစ်စီး ဝယ်ရမည်။