කතාවට කලින් කියන්න ඕනෙ...මීයැං යොංහා දෙන්නගෙ කතාව සහ ඒ පසුබිම් විස්තර හැම දෙයක්ම created හොදද.....
ඉතින් ඔය විදියට මීයැං යොංහාගෙ කතාව ඉවර වෙනකොට නම්ජුන් ආපහු ජිමින්ව යතා තත්වෙට ගෙනාවා....ජිමින්ව මෝහනය කරන්න කලින් ජින් හේසොක් දෙන්නගෙ මූණු වල තිබුන කුතුහලය වෙනුවට දැන් තිබුනෙ දෙලොවකට නැති හිස් හැගීමක් විතරයි...ඒත් දෙන්නම ඒ හැගීම නොපෙන්වා ඉන්න උත්සාහ කලා....
ඒත් ජින්...ජින් එහෙමම හැරුනෙ එයාට පිටිපස්සෙන් තිබ්බ නම්ජුන්ගෙ රූම් එක පැත්තට....දොර ඇරලා තිබුන රූම් එක දිහාම ටික වෙලාවක් බලන් හිටපු ජින් එයාගෙ ඇස්වල කදුළු පිහදා ගෙන හොද හුස්මක් අරන් ආපහු ජිමින් ඉන්න පැත්තට හැරුනා...
"Well done Jimin..."
නම්ජුන් ජිමින්ගෙ උරහිසට තට්ටුවක් දැම්මා....ඒත් ජිමින්..ජිමින්ගෙ මූණ මලානික වෙලා ගිහින්...ඇයි කියලා අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නෑනේ....
"හියුන්ග්....මම ටිකක් එලියට යන්නද...."
"හරි ජිමින්...."
ජිමින් ජින්ට කතා කරලා එලියට ගියා..හේසොකුත් ජිමින් එක්කම එලියට යන්න හැදුවත් ජින් ඉඩ දුන්නෙ නෑ..ජින් කීවේ ජිමින්ට තනියම ඉන්න දෙන එක වඩා හොද බව...
මේ අතරෙ මේ වෙනකම්ම හැමදේම අහගෙන හිටපු යුන්ගි පැත්තක තිබුන වතුර වීදුරුව එක හුස්මට බීගෙන බීගෙන ගියෙ තිබුන වේදනාවට වගේම දැනුන තරහ නිසා...වතුර උගුරක් කටට වැටෙන ගානෙ යුන්ගිට ඇහෙන්න ගත්තෙ ජිමින්ගෙ කට හඩ....
මට සමාවෙන්න මීයැං...මට සමාවෙන්න...මම ඔබට ආදරය කලා...මට සමාවෙන්න...මට මෙය සිදු කරන්නට උනා..මට සමාවෙන්න.....
ඔය වචන ටික එක දිගට යුන්ගිගෙ කන් අස්සෙ දෝංකාර දුන්නා...මෝහනය කරලා හිටියා උනත් ඒ දේවල් කියද්දි ජිමින්ගෙ මූණෙ තිබ්බ වේදනාව ,බය,අසරණකම,ඇස් වලින් ගලපු කදුළු යුන්ගි දැක්කා..ඒ හැම දේම යුන්ගිට ඇහි පිල්ලම් ගහන පමාවට මැවෙන්න ගත්තා...
වතුර බීලා ඉවර වෙනකොටම යුන්ගි කෑ ගහගෙන අතේ තිබ්බ වීදුරුව එහෙමම මේස උඩම පොලවෙ ගැහුවෙ කෑලි කුඩු වෙලා හැම තැනම විසිරිලා යද්දි..
YOU ARE READING
ආත්මයේදී...
Romanceඅහඹුවක් නමුත් නියතයක් ආත්මයක් නමුත් ආත්ම ගණනක්.... නැවතීමක්ද මගහැර යාමක්ද තෝරා ගැනීමත් ඔබේ නම් තීරණයත් ඔබේමයි....
