KAYIP || VeyKen

10.Bölüm

Veysel, bir yatakta halsizce yatan, kolunda serum olan kızına, bir de hemen yanında uyuyakalmış karısına göz gezdirdi. Yarım saat önce çıkmıştı ameliyattan. Kızı için canını hiçe sayan o adamı ameliyat etmişti.. İstemeden de olsa aklına gelmişti Haftalar önce yaşadıkları.. Adli tıp koridorunda atmaktan korktuğu o adımlar, titreyen dizleri, ve onu sımsıkı tutan o eller gelmişti aklına. O odaya girdiğinde gördüğü o küçük çocuğu anımsadı.. Hâla anımsadığında içi buz kesiyordu sanki.. Onun yavrusu olmasa bile, başka bir annenin, başka bir babanın evladıydı o da. Ve sonrasında o odadan çıktığındaki halini düşündü. Yine aynı adamın kollarına sığınışını.. Bu adama güvenmişti, nedenini bilmese dahi. Ve o adam kızını kurtarmak uğruna kendini feda etmişti...

...................................

"Ne olacak şimdi?" dedi Oya masada kalemiyle oynarken ruhsuz bir sesle.

"Ne yapacağız şimdi?" diye ekledi..

"Gençler, hadi toparlanın" dedi Hasan içeri girerken .

"Toparlanın derken amirim ?" dedi Selim şaşırarak.

"Kenan amirinizin yerine başkası gelecek, toplayın eşyalarını." dedi Hasan

"Kim gelecek amirim?" dedi Oya merakla.

"Gelince görürsünüz." dedi Hasan net bir sesle.

Hasan odadan çıktığında Oya oflayarak söylenmişti.

"Şimdi, her şey bu kadar ilerlemişken, neden başkası geliyor ya !"

"Kenan abinin durumu malum." dedi Selim ruhsuz bir şekilde.

"Hadi eşyalarını toplayalım da, Hasan Amir kızmasın. " dedi yavaşca ayaklanırken.

Oya da pek istekli olmasa da Kenan'ın eşyalarını tek tek kolilere kaldırıyorlardı.

Oya Kenan'ın masasında duran fotoğraf çerçevesini eline aldı.

"Kardeşini de bulamadı zaten." dedi sesi titrerken.

"Biz bulsak, bulamaz mıyız?" dedi Selim de ani bir kararla.

"Kenan Abinin bulamadığı adamı biz nasıl bulacağız? Daha adamın adını bile bilmiyoruz üstelik." dedi Oya düşünceli bir tavırla.

"Oya, çıkmadı mı yapay zekadan sonuç? Hasan Amirim soruyor." dedi Koridordaki görevlilerden biri.

"Yapay zeka, Tabii ya !" dedi Oya sevinçle.

"Bulabiliriz Kenan abinin kardeşini." dedi heyecanla Selim'e sarılırken.

"Şu Kayıp vakasından sonra Yapay Zekaya erişim izni verdiler ya bana. Orda Kenan abinin kardeşinin fotoğrafını taratabiliriz." dedi Oya.

Selim ve Oya hemen çalışma odasına geçip programdan taratmışlardı eski resmi.

"Eee , ne zamana çıkar bu ?" dedi Selim heyecan içinde.

"Birkaç saate. O arada şu odayı toplayalım da Hasan Amirimden fırça yemeyelim." dedi Oya.

...................................

"Veysel'im ?" dedi Cemile henüz gözlerini açarken. Yağmur hâla kendinde değildi. Ona verilen ilacı vücudundan atmak bir çocuk için çok zordu.

"Neyin var senin? niye bu kadar durgunsun. Bak kızımız bulundu. " dedi Cemile rahatlamış bir tavırda.

"Cemile benim aklımdan çıkmıyor" dedi Veysel sesi titremeye başlarken. "Ameliyat ettim ben o adamı. Tam iki kurşun çıkardım .. Benim kızımı korumak için yediği o iki kurşunu ben çıkardım adamın sırtından."