KAYIP || VeyKen

28.Bölüm ( Sezon Finali )

"Ne bu ?" dedi Kenan bir kez daha bağırarak.

"Oğlum, buluruz. Dur bir sakin ol." dedi Ünal sakin bir şekilde..

"Oğlum.. Oğlun tabii" dedi Kenan ağzında geveleyerek.

"Nerden buldun orayı? Veysel'in kaldığı yeri nerden buldun!"

"Neden bahsediyorsun sen ?" dedi Ünal bakışları değişirken. "Sen.. Sen benden mi şüpheleniyorsun?" dedi Ünal dehşetle.

"Şüphelenmemem mi gerekiyor?" dedi Kenan sükunetini korurken.

"Ben senin amcanım. Nasıl o çetenin adamı olduğumu düşünürsün?" dedi Ünal.

"Peki, madem o çetenin adamı değilsin. O zaman sorularıma bir cevap da verebilirsin."

"Ben izindeydim. Mesleği bırakmayı düşünüyordum. Ne hikmetse birden gökten düşmüş gibi bir adam çıkıverdi. Aklıma girdin, Hasan amire, Selime .. Söyleyecekleri her şeyi ezberletmiştin. Benim Veyselle tanışmamı istedin sen. Daha o gün biliyordun onun kendi yeğenin olduğunu!" dedi Kenan.

"Neden engel olmaya çalıştın bana? o Hasan çetenin adamıydı ve sen 35 yıllık polis merkezi Amir'i ÜNAL KAYA" dedi amcasının ismini bağırarak söylerken. "Benim 2 yıllık polis kariyerimle anlayabildiğim şeyi sen 35 yıllık kariyerinle anlayamadın, neden? Salak mısın sen ?"

"Kenan!" dedi Ünal durmasını istermiş gibi.

"Bu işten vazgeçmeyeceğimi, o Halit itinin peşimi bırakmayacağımı biliyordun. Beni uzaklaştırmaya çalıştın, Çünkü sen beni çektikçe ben daha da üzerine gidecektim. Ben veyseli öğreneyim istedin sen"

"Bak oğlum.."

"Bana oğlum deme! Hatırlıyorum lan ben herşeyi,hatırlıyorum!" dedi Kenan iki gözü iki çeşme.

"Yalvardım sana ! daha küçücüktüm. Sen beni tutup arabaya bindirmeye çalıştığında. " Ben kardeşimi almadan bir yere gitmem" dedim, sen de kardeşimi aldın benden. Sen kaçırdın Veysel'i!" dedi Kenan cebinden tabancayı çıkarıp alnına dayarken.

"O zaman küçüktüm, engel olamadım sana, ama şimdi beyninin pekmezini akıtmamak için kendimi zor tutuyorum. O yüzden sorularıma cevap versen iyi edersin!"

"Senin yaptığın hataya ben de düştüm Kenan" dedi Ünal. "Kardeşime güvendim"

"Veysel'e güvenme Kenan!"

"Ne diyosun ya ! Sen ne saçmalıyorsun! " dedi Kenan. "Veysel'e dil uzatacağına sorduklarıma cevap ver" dedi sakin bir şekilde. Ama sinirini içinde tutmayı her an bırakabilirdi.

"Kenan.." dedi Ünal. "Artık bunu bilmen gerekiyor. " dedi pişmanlıkla.

"Ben ikinizi de kurtarmaya çalıştım.Ama gücüm yetmedi" dedi Ünal da ağlamaya başlarken.

"İkinizi de derken?" dedi Kenan.

"Veysel nerde Kenan?" dedi Ünal telaşla.

"Bilmiyon sanki, kapısına not bıraktın ya!" dedi Kenan sinirle.

"Oğlum, bak bana inanma, inanma ama zamanımız yok. Kardeşini öldürmesin istiyorsan , gitmek zorundasın."

"Geç laf salatasını, söyle ne diyeceksen." dedi Kenan.

"Lider her an ensenizde Kenan. Onu görmeseniz bile. Her hareketinizi biliyor o" dedi yalvarırcasına.

"Kardeşini kurtarmak için harekete geçmezsen , her şey için çok geç olacak Kenan.

" Sen burada kalıyorsun" dedi Kenan. kelepçeyle amcasını kelepçelerken.

"Seni kendi ellerimle kardeşime götüreceğimi düşünmedin heralde."