İnsan oğlunun duyguları ve düşünceleri değişmeye o kadar el verisliydi ki, bir hafta önceye kadar onu karşımda görsem koşarak yanına gideceğim adamı, şimdi gördüğümde köse bucak ondan kaçmak istiyordum.
Hayır o gece olanlarda onu bir suçu yoktu. sadece kendimi ona karşı o kadar rezil bir duruma düşürdüğüm için kendime kızgınım.
Ve onu gördüğüm anda kendime olan kızgınlığım körükleniyordu.
Ondan bir an önce İstanbul'a dönmeliydim.
Sorduğu soruya "sanmıyorum." Diyerek evden çıkmış, dısarıdakilere de yorgun olduğumu söylerek eve geçmiş direk yatağıma yatmıştım.
Şimdi işe güneş doğmuştu.Kollarımın arasındaki ayıcığımı yatağa bırakarak yataktan kalktım. Terliklerimi ayağıma geçirdikten sonra odadan, kızartma kokusunun geldiği mutfağa doğru yürüdüm.
"Birileri yine döktürmüş." Kapının pervasına yaslanarak ışıl'a baktım. Elinde tuttuğu tapağı mutfak masanın üzerine bırakıp bana döndü. "Gel kahvaltıyı hazırladım." Yüzünde adeta güler açıyordu Kapının önünden ayrılıp mutfak masasına doğru yürüdüm.
"Hayırdır sabah sabah bu neyin neşesi?" Sorduğum soru ile birlikte sandalyeyi çekip oturdum.
"Vallahi keyfim çok yerinde," elindeki çay bardaklarını birini benim önüme birini de kendi önüne bırakıp, sandalyeyi çekip karşıma oturdu
"Bende Nedenini soruyorum?" Önunddki sıcak çaydan bir yudum içtim.
"Tabi senin sosyal medya hesapların olmadığı için bilmiyorsun." Gözlerinin içi parlıyordu Işıl son derece enerjik biriydi hata bazen bu sebepten dolayı dikkat dağınıklığı oluyordu.
"dün gece yaptığım iki haber de gündene oturmuş."
Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı. Dün gece eve geldiğim gibi yatağıma geçmiştim o benden bir iki saat sonra gelmişti bunu dış kapının açılıp kapanma sesinden anlamıştım. O arada hangi haberi yapmış olabilirdi ki Türkiye'nin gündemine girecek kadar? diye düşünürken kendi kendimi yanıtladım. O kadar saçma şeyler gündeme giriyordu ki bir magazin yazısının girmesi pek anormal olmazdı.
"Hangi haber peki kiminle alakalı?" Aklıma bir işim geliyordu ama olmama ihtimaline tutundum.
Sandalyesini geriye doğru çekip "dur ben sana telefonumu getirip direk haberi göstereyim." Buzdolabının üzerine bıraktığı telefonu iki üç saniyede kapıp geri yerine dönüp oturdu.
Elindeki telefonla bir kaç işlem yaptıktan sonra "bak bakalım." Deyip telefon ekranını bana çevirdi.
Oturduğum sandalyede dik bir pozisyona geçerek elindeki Telefonu alıp girdiği haberi okumaya başladım.
Sakatlığı nedeniyle bu sezonu kapatan Musa Barlas'ın ne yapacağı oldukça merak konusuydu. Son aldığımız bilgilere göre Musa Barlas'ın muğla'da ki aile evine döndüğü sakatlığının tamamen geçtikten sonra İstanbul'a döneceği öğrenildi.
Haberin Hemen alt kısmına da dün gece üzerinde yemek yediğimiz masanın başında ki Musa Barlas'ın fotoğrafı vardı.
Bı hayli şaşırmış bir şekilde ona döndüm. "Bu yaptığın şey hiç etik değil." Diyerek telefonunu ona uzatım. Böyle bir şey yapacağı aklıma gelmişti ama yine de yapmamasını dilemiştim.
Musa Barlas'ın hayranlarının çocuğun kaldığı evi öğrenip onu rahatsız etme ihtimali doğmuştu şimdi.
"Benim mesleğim bu size göre çoğu etik olmayan şeyin haberini yapıyorum ben Miray." Duygusuz bir insan gibi konuşmuştu. uzatığım telefonunu aldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalan Paradoksu
Ficção AdolescenteDedim ya, ben bir yalan paradoksu'ydum. hep başa saran yalanlar uydururdum .
