Yalan Paradoksu

19. bölüm: göğüs kafesimde hisetiğim duygular

Düşünmeden hareket etmiştim önünü arkasını düşünmeden nota yazan parka gelmiştim.

Çünkü notu yolayan kişiyi tahmin ediyordum. Bana tek bir kişi elma şekeri veriyordu o da Musa Barlas.

Parkın önüne geldiğimde, derin bir nefes alıp karşımdaki bankta oturan kişiye baktım, Musa Barlas. Kafasını önüne eğmiş bir şekilde oturmuş yeri inceliyordu.

Benim geldiğimi fark etmiş gibi çikolata kahvesi Gözlerini yerden çekip üzerime çevirdiğinde heyecan dalgası oluştu içimde. İlk defa yüzüme bu kadar uzun bakıyordu.

Derin bir nefes alıp ona doğru yürümeye başladığımda ayağı kalkmıştı. Ve ayağındaki alçı yoktu. Hangi ara çıkarmıştı ki alçıyı? Ve ben Yeni fark ediyordum.

Karşısında durduğumda eli ile az önce kalktığı yeri işaret edip "buraya otur istersen." Deyip geri çekildiğinde başımı sağlayarak az önce kalktığı yere oturdum. Bunu ilk önce niye istediğini anlamamıştım ama oturduğum anda soğuk yere oturmayayım diye böyle istediğini anlamıştım.

"Niye çağırdın beni?" Acele ile konuya girmem bankın diğer ucuna oturmuş olan onu güldürdümüstü.

Ona bakarken hemen diyer taraftaki banka oturup bizi izleyen Hakan'ı görmem ile biraz şaşırdım. O da mı gelmişti. Onu fark etiğimi gören Hakan elini sağlamıştı.

"Ellerine ne oldu?"

Gözlerim kucağımda birleştirdiğim ellerime kaydı.

"önemsiz bir şey." Başını olumsuz anlamda iki yana sallayarak "ağaçtan düştüğünde de buna yakın bir cümle kurmuştun Ahu," bir kaç saniye aralığında hanım'ı Da eklemişti.

Şimdi burda oturup elerimi mi konusacaktık?

"Beni buraya neden çağırdın Musa Barlas," hemen arkasından ekledim "bey."

Derin bir nefes alıp eli ile avucunu okşamaya başladı. "Yarın gerçekten de gidecek misin?"

Beni neden buraya çağırdığını ne demeye çalıştığını hiç bir şeyi anlamıyordum. "Bunun senin için bir önemi var mı?"

"Önemi olmasa neden sorayım?"

Aklımla mı oynamaya mı çalışıyordu? sabah başka bir kadın ile evlilik görüşmeleri yapıp akşamına benim İstanbul'a dönüp dönmeyeceğimi mi soruyordu.

"Evet, gidecem."  Verdiğim net cevap ile avucunu serpest bırakıp elerini dizlerinin üzerine koydu.

"Neden?" Ne yapmaya çalıştığını anlamayarak "bu sizi neden alakadar ediyor Musa Barlas bey? şuan da ne yapmaya çalıştığınızı anlamıyorum." Aklımdan geçenleri söylediğimde bana doğru dönmüştü.

"Gitmeyin Ahu hanım," doğru kelimeyi arama çalışır gibi biraz düşünüp geri konuştu "bir şey var... Aramızda bir şey var." Gözleri ilk defa yüzüme çıktı.

Yutkundum sıcak çikolata kahvesi Gözleri ile karşı karşıya kaldım "burası," dediğinde elini göğüs kafesinin altındaki kalbinin olduğu yerin üzerine vererek "Burası sizin varlığınızı hisetiğinde bir farklı atmaya başlıyor."

Çözüm ararmış gibi "ilk defa böyle oluyor... İlk defa bu kadar gür sesi çıkıyor." Elini geri dizine koyup"sizde benim gibisiniz farkındayım." Söylediği şeyler ile yutkunarak gözlerimi ondan çektim. Kalp atışlarım o kadar hızlı atmaya başlamıştı ki kulaklarımda çınlıyordu.

"Aramızda bir şey var, göz ardı edilmeyecek bir şey var..." Dediğinde söylediklerine dayanamayıp gözlerimi yumdum.

Bana aynı hisslere sahip olduğumuzu söylüyordu. bana açıkça beni sevdiğini söylüyordu. ama beni seviyorsa neden Sabah başka bir kadın ile buluşmuştu?  Oyun mu oynuyordu benimle ne yapmaya çalışıyordu?