Bölüm 12

372 19 3
                                    

Selam...

Keyifler nasıl bakayım? Yılbaşı şerefine bölümü erken attım.

Bölümü ithaf etmek istediğim birkaç okuyucum var. Selimimen simsekkevser ozlem19oz karainci_50

Güzel yorumlarınız, oylamanız için her birinize teker teker teşekkür ederim. Yorumlarınız sayesinde yazmaya daha istekli oluyorum. ❤️

İyi okumalar miniklerim...

                              🌞

İnsan banyo yapmaktan nefret eder mi? Benim bu dünyada nefret ettiğim ilk şey banyo yapmak. Bazen günde üç kere yıkandığım bile oluyor.

Bugün ikinci kere yıkandım, üçüncüye hiç halim yok. Çok yoruldum artık.

Siyah Sweatshirt ve siyah eşofman altı giyip, saçımı kurutmadan kendimi yatağa attım. Ruhen yoruldum artık. Abimin, diğer aile üyelerinin sevgisinin farkındayım ama bazen sevgi bile yeterli olmuyor.

Daha fazla düşünüp bunalmak istemiyorum. Abim geldi mi ki içeri. Şuan ona ihtiyacım var.

Kararan havaya inat bahçe ışıl ışıl her gece. Hayal hanım karanlıktan korktuğu için bahçenin içi, bahçe duvarları hep lamba dolu. Burada sanki hiç gece olmuyor. Daima gündüz gibi.

Camın arkasından dışarı bakınca gördüğüm görüntü beni şoka uğrattı. Daima dik, güçlü, sevecen abim o soğuk bahçe çimlerin de sinir krizi geçiriyor. Yağan soğuk yağmur bile etki etmiyor ona.

Koşarak girdim oturma odasına. Nefes nefese "koşun, abim, bahçede" diyebildim. Beni tam olarak anlamasalar da Kaya bey önde olacak şekilde hızla bahçeye çıktılar.

Abimi gören kardeşleri olduğu yerde dona kaldı. Hayal hanım "oğlum" diye feryat etti.

Kaya bey hemen telefonundan arama yaptı. Kaya beyin bağırmasıyla hepsi sanki transtaymış gibi silkelenip kendilerine geldiler.

Siyah bir minibüse benzeyen araba hızla bahçeye girdi. Kaya bey ve oğulları abimi arabaya taşıdı. Beni burada bırakıp gittiler. Ben şimdi nasıl gideceğim?

                                                                                     ***

Abim ilk kriz geçirdiğin de Alin'imizi bizden koparmışlardı. On yedi yıldır yıkılmaz, dimdik arkamızda duruyor derdik. Ta ki bugüne kadar.

Sürekli "neden ya, neden" diye sayıklıyordu. Benim gibi psikolojik geçmişi olmadığı için ilacı da yoktu. Benimkilerden de ona veremezdik.

Şoförün arabayı getirmesiyle abimi arabaya taşıdık. Babamın dizine yatırdık. Ellerine en iyi babam hakim olabiliyor. Erdeniz de bacaklarını tutuyor. Annem ve Ardıl da karşılarına oturdu.

Ben de tam binecekken babam "oğlum Güneş evde tek, onu yalnız bırakma, hem sen de kötüleşirsin, ben gider gitmez ararım seni" deyince arabanın içine doğru attığım adımı geri çektim.

Pamuk teyze bugün izinliydi. Kardeşimi unuttuğuma inanamıyorum.

Araba bahçeden çıkınca yere çömelmiş, ellerini bacaklarına dolamış, başını dizlerine koyup ağlayan kardeşimi görünce abiliğime bir kere daha sövdüm.

17 yaşında olmasına rağmen aklı beş yaşında ki çocuk gibi olan kız kardeşime abilik yapamadığım için abiliğime lanet ettim.

Geçmişinde ne yaşadıysa dış dünyaya dair neredeyse hiçbir şey bilmiyor. Laptopun ne olduğunu sorunca şoka girdik.

Cehennemde Doğan GüneşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin