Cehennemde Doğan Güneş

Bölüm 14

Selam...

Nasılsınız bakayım? Umarım keyifler yerindedir.

Bu bölüm biraz yazmakta sıkıntı çektim. Böyle bir şey çıktı. Diğer bölüm telafi ederim.

İyi okumalar miniklerim

                                 🌞

Heyecandan yerimde duramıyorum. On beş dakikadır Egemen'le yemek odasında diğerlerini bekliyoruz. Egemen'in dediğine göre onlara kahvaltı hazırlarsak çok mutlu olurlarmış.

Sabah 07.00'dan beri Pamuk teyze, Egemen ve ben kahvaltı hazırlığı içindeydik.

Eski evimde kendi kahvaltımı kendim hazırlardım. O yüzden elimden gelir bazı şeyler.

Ben abimin sevdiği menemen ile Hayal hanımın sevdiği yumurtalı ekmeği yaptım.

Pamuk teyze köfte, patates kızarttı, bir de patatesli gözleme yaptı. Egemen de kahvaltılıkları içeri taşıdı.

Masayı yemek odasına hazırladı. Onlarla mutfağa girmek çok güzeldi. Hem eğlendik hem de hazırladık.

Egemen göründüğünün aksine çok eğlenceli biriymiş. Yemekten sonra daha önce hiç oyun oynamadım diye oyun oynamayı teklif etti. O yüzden baya heyecanlıyım.

Pamuk teyze mutfağa girenleri yemek odasına yönlendirme görevini üstlendi. Normal de kahvaltıları ada tezgâhı dedikleri yerde, mutfakta yaparlarmış.

Ben de değişiklik olsun diye yemek odasında yemeyi tercih ettim. Egemen'e Hayal hanım kızar mı diye sordum tabi ki. Kızmazmış, aksine çok mutlu olurmuş.

"Uykusuzluk ben de kafa yaptı galiba. Ya da halüsinasyon görüyorum."

Erdeniz beyin dediğini duyunca kıkırdadım. Nedense tüm bakışlar bana döndü. Ama bana değil masaya bakmaları lazımdı. Beğenmediler mi acaba?

En son giren abimi görünce masayı gösterip "sürpriz" diye bağırdım. Önce bana baktı diğerleri gibi. O içimi sıcacık eden gülümsemesini gösterip masaya çevirdi bakışlarını.

Masaya otururlarken Hayal hanım "neden buraya kuruldu bu masa" diye sordu. Ben tam abimin yanına oturacakken kalakaldım. Dedim ama kızar diye.

Egemen "Güneş'im değişiklik iyi gelir diye düşündü, bizde buraya kurduk" deyince Hayal hanım bana bakarak "güzel düşünmüşsün canımın içi" deyip göz kırpınca tedirginliğim uçup gitti.

"Masayı senle Pamuk teyzemi kurdu. Hangi dağda kurt öldü."

"Hangi kurt öldü? Yazık ya" diye tepki verince herkes bir anda kahkahayla gülmeye başladı. Neden güldüklerini anlamadığım için boş bakışlarla süzdüm hepsini.

Abim ben de ne gördüyse boğazını temizleyip "o bir deyim miniğim, hiçbir kurt ölmedi" diye cevaplayınca bana güldüklerini anladım. Yine rezil oldum.

Kapüşonlu hırkamın şapkasını başıma geçirip yüzümü sakladım. Abim şapkamın üzerinden öpüp "ailenden utanma miniğim" deyince başımı kaldırıp şapkamı çıkardım.

Bakışlarımı diğerlerine çevirince bana çok garip baktıklarını gördüm. Abime diğerlerini gösterince onlara bakıp bana döndü.

"Seni öptüm diye kıskandılar miniğim. Boş ver sen ye yemeğini."

"Neden kıskanıyorlar ki? Onlar da senin gibi şapkamın üstünden öpebilirler."

Hepsi bir anda "öpebilir miyiz" deyince korkudan yerimde sıçradım.

Korkuttukları için özür dilediler. Onlar böyle düşünceli olunca içim sıcacık oluyor.

Başımla onaylayınca ilk Hayal hanım kalktı yerinden. Abim şapkamı örtmemi söyleyince bir şey anlamasam da örttüm.

Önce Hayal hanım olmak üzere hepsi teker teker gelip sımsıkı öptüler şapkamın üzerinden.

Gözümden akan damlaya mani olamadım. Sevgilerini hissetmek, öpmek için mutlu olmaları beni çok değişik hissettirdi.

Sanki güneş varken dışarı çıksam bana gölge olacaklarmış gibi geldi.

Abim ve Hayal hanım onlar için menemen ve yumurtalı ekmek yapmama çok sevindiler.

Diğerleri onlar için bir şey yapmamama üzüldüler. Ben de mutlu olsunlar diye "bir tek bunları yapmayı biliyordum, Pamuk teyzeden öğrenir sizler içinde sevdiklerinizi yaparım" deyince koca adamlar çocuk gibi sevindiler. Onları mutlu etmek bu kadar kolaymış.

Masa için Egemen'e, diğerleri için bana teşekkür edip "eline sağlık" deyip masadan kalktılar. Pamuk teyzenin işi bu olduğu için toplamama izin vermediler.

Egemen'in dediği gibi yemekten sonra tüm aile sırf benim için saklambaç oynadık. Abim hasta haliyle oynadı benim için.

Sonra sessiz sinema diye bir oyun oynadık. Ben ilk kez oynadığım için bana biraz torpil geçtiler. Ben, abim, Egemen bir gruptaydık ve biz kazandık torpille olsa bile.

Oyundan sonra da komedi filmi izledik. Çok güzel bir gün yaşadım. Ne benim ne de ailem olan insanların yüzünden gülücükler eksik olmadı.

Yatarken ocak, kapı kontrolünü bile hep beraber yaptık. Sayelerinde içim sıcacık olarak yumdum gözlerimi huzurlu uykuya. 

Sevgiyle kalın ❤️