Bölüm 32

132 6 0
                                    

Geri döndümmm

Çok şükür sıkıntılı süreci atlatıp sizlere geri kavuştum. Gerçi hiçbiriniz merak etmemiş bölüm neden gelmiyor diye. Bir tık kırıldım size.

O kadar mı sevmediniz beni ya da hikayemi. Ponçik kalpli birisi olduğum için sizleri affediyor ve yeni bölüme geçiyorum.

İyi okumalar miniklerim...

Olaylı günün üzerinden beş gün geçtikten sonra kendimizi Fransa'ya zor attık. Uçak kiralamak, özellikle gece uçuşuna ayarlamak tahmin ettiğimden zor geçti. Tüm bu sorunların sonunda kızımın yüzünde ki mutluluğu görmek tüm uğraşlara değdi.

Sabaha karşı geldiğimiz için iki katlı, bahçeli, şirin bir evin dış kapısında sadece enişte bey bizi karşıladı.

Beren hamile olduğu için bekleyememiş bizi. Kızımın hastalığından haberleri olduğu içinde bir tek enişte bey bekledi bizi.

"Hoş geldiniz. Nasılsın cimcime?"

"İyiyim enişte, sen nasılsın?"

Güneş'in burnunu sıkıp "enişten de iyi cimcime" deyip ardından Güneş'e sarıldı. Sonra da biz tokalaştık.

O benden biraz çekiniyor. Ben de biraz mahcup hissettiğim için sıcak davranamıyorum.

Karşıma çıkıp kız kardeşimle evlenmek istediğini söyleyince biraz hırpalamıştım. Şimdi de mahcubiyetini yaşıyorum.

Hava aydınlanmak üzere olduğu için hızlıca evlerine girdik. Güneş'imin adına aldığım evde kalmayı planlıyordum aslında. Hem evi görecektim hem de rahatsızlık vermek istemedim.

Ama Beren bunu duyunca ağlayarak "hala mı affedemedin bizi, evime gelmeyecek kadar mı kabullenemiyorsun" deyince gelmek zorunda kaldım.

Beren, Güneş kaçırıldıktan sonra evin tek kızı kaldığı için biraz fazla şımartılmış bir kızdı. Dış görünüş olarak annemin kopyası ama karakter olarak tıpkı babam gibi bir kız. Ne kadar şımarırsa şımarsın her zaman ağırlığını koruyabilen birisi.

20 yaşında evlenmek istediğinde annemle babam şımarıklık yaptığını düşünerek reddettiler direk.

Güney'le sürekli evimize gelip evlenmekte ısrarcı olduğunu söyleyip durdular. Babamla ben de her bu konuyu açtıkların da kovardık Güney'i evden. Daha erken ne evliliği deyip kestirip atardık. Çünkü o bizim evimizin tek kızıydı vermek istemedik.

Annem minik kızının kaybını hala kabullenememişken diğer kızını da el kapısına vermek istemedi. Benim deli kardeşim de soluğu kaçmakta aldı.

Babasının kızı olduğunu kanıtlamış oldu. Babam da kafasına koyduğunu anında yapan birisi.

Şimdiler de 25 yaşında, olgunlaşmış, taze bir anne adayı olmuş küçük kardeşim.

Enişte bey bize odamızı gösterdikten sonra çıktı. O çıkar çıkmaz perdeleri kapadım. Fransa ülkemize oranla daha fazla güneşli. Bu evde çevresi açık bir alanda olduğu için tüm güneş eve giriyor. Gelmeden önce sormuştum Beren'e.

İki gün kalıp direk Güneş'in evine gideceğiz. Sürekli burada kalamayız. Beren'in güneşe ihtiyacı var.

Kızımın hastalığı yüzünden ondan bunu mahrum edemem. Önce enişte beyle konuşacağım bu konuyu. Beraber bir şeyler düşünüp yol alalım.

İki kardeşimin arasında kalmak çok zormuş be!

Alt katta dört tane misafir odası varmış. Kızımla ikimize ayrı oda hazırlamış. Ben tabi ki hemen engel oldum.

Cehennemde Doğan GüneşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin