Kitaplar birbiri ile bağlantılı değildir.
Bir ailenin birleşme hikayesi.
"Bir anlamı var mı?" Oraya bakarak konuşmam ile ne sorduğumu anlamıştı.
"Evet, bana göre en özgür hayvan kelebekler. Bir gün ömrü var ve doya doya geçiriyorlar. Bana yaşamanın...
Yorumlar çok düşük gelmeye başladı ve benim gerçekten moralim bozuluyor. Siz yarım saatte okuyorsunuz ama ben bazen günlerimi veriyorum ve bir beğeni ile yorumu çok görüyorsunuz. Bu da hevesimi çok kırıyor. Bölüm yayınlama isteğim hiç gelmiyor.
Neyse yine de okuyan ve destek olan herkese çok teşekkür ederim.
Bu bölüm bol abilelerle dolu bir bölüm oldu.
******
Abi Olmak
Aile bağı neydi? Aynı kanı taşımak mı yoksa duygusal anlamda yakın olmak mıydı? Bazen aynı evde büyüdüğün kardeşinle bile zor anlaşıyor insan bazen de yıllardır arkadaşın olan insan kardeşin gibi oluyor. Böyle durumlarda kan bağı çok önemli olmuyor ama insanın da zoruna gidiyor.
Sana en yakın olması gereken kardeşin iken aranızda kapanmayan mesafelerin olması.
Bu duyguları daha önce yaşamamıştım ama hayatıma giren abimler sayesinde kan bağı kadar can bağının da karakter meselesi olduğunu öğrenmiştim.
Baran abim gece gelmiş ve ben ağlarken beni sessizce sevmiş, acımı dökmek için bana alan oluşturmuştu. Ben ağlamış o sevmişti, yaşlarımı silmişti. İlk defa karanlık bir izbe oda da değilde abimin kollarında ağlamıştım.
Yalnız değildim...
Enseme gelen düzenli nefesi ile uyuduğunu görünce mutlu olmuştum. Bütün gece başımda beklemiş ve bana korku dolu gözlerle bakmıştı. Bir ara cebinden astım ilacımı çıkarttığını bile görmüştüm. Bunu yanında taşıdğı için çok mutlu olmuştum.
Yavaşça yerimde döndüm ve Baranın yüzü ile karşı karşıya geldim. Uyuyordu. Ellerim yeni çıkmaya başlayan sakallarına gitti. Elimde bıraktığı hissi sevmiştim. Yavaşça yüzünü sevip ellerimi saçlarını götürüp okşamaya başladım. Yumuşacık saçları vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıpırdanmaya başlayınca ellerimi çekecektim ki, "devam et güzelim," boğuk sesine gülerek sevmeye devam ettim. "Özlemişim bu hissi," gözleri hala kapalıydı ve anın tadını çıkarmak ister gibi açmıyordu.
"Ben mi uyandırdım?" Sesim kısık ve mahcup çıkmıştı. Biraz da utanmıştım. Bileğimi tutup avuçlarımı dudağına götürdü. "Hayır güzelim, uyanıktım," sesi hala yorgun geliyordu.
"Bütün gece uyumadın hiç, dinlen sen ben kalkayım." Hareket edeceğim zaman belimden yakalayarak beni kendine çekti ve yatırdı. "Gitme bir yere biraz daha uyuyalım." Bir şey demeden sadece kafamı salladım. Bunu anladı ve kafasını saçlarıma gömerek kokusunu çekti.
