Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Yollar
"Haritamı kaybettim, insan haritası olmadan yolunu bulabilir mi?"
***
Yavaşça gözlerini açtı Kenan, etrafına bakındı. Kalp atışları hızlandı ve hemen yattığı yerden doğruldu. Gözleri gördüklerine inanamıyormuş gibi sürekli etrafa bakıyordu. Bir ormandaydı, ıssız bir ormanda. Hızlıca ayağa kalktı ve birkaç adım attı, güneş gökyüzünde olduğu için etrafındaki her şeyi net bir şekilde görebiliyordu.
Bu ormana neden girdiğini ya da nasıl girdiğini bilmiyordu, bir yandan bunu düşünüyor, bir yandansa bir çıkış yolu arıyordu. Biraz yürüdükten sonra bir ses duydu, hemen sesin geldiği tarafa yöneldi. Temkinli adımlarla sesin geldiği yere doğru ilerlerken karşısında yıkık bir kulübe gördü.
Yavaş adımlarla kulübeye doğru ilerlemeye başladı, tam kapıyı açacakken "Sen kimsin?" diyen bir ses duydu. Hızlıca arkasını döndü, karşısında sadece bir kedi vardı. Yanlış duyduğunu zannetti ve tekrar kulübeye doğru dönecekken "Hey, beni duymuyor musun?" diyen kediyle göz göze geldi.
Kalbi korkuyla atmaya başlamıştı. Bunu fark eden kedi, "Bir kediden mi korkuyorsun gerçekten?" dedi, alaylı bir sesle. Kaşlarını çattı Kenan, kızgın ve alaycı bir sesle "Kusura bakma, her gün konuşan bir kediyle karşılaşamıyorum, nasip olmuyor maalesef!" dedi. Yavaşça Kenan'ın yanına yaklaştı kedi, "Benim adım Mutlu, seninki ne?" diye sordu. "Adım Kenan ama konumuz bu değil, ben burada ne arıyorum ve sen nasıl konuşabiliyorsun?"
"Bilmem, neden buradasın?" diyen kediyle sinirlerine hakim olmakta zorlanmaya başlamıştı. "Saçma sapan şeyler söylemeyi bir kenara bırakıp bana her şeyi düzgünce açıklayacak mısın?" dedi, kızgın bir sesle. "Tamam, sakin ol. Her şeyi anlatacağım ama önce şuradaki banka oturalım," kulübenin yanındaki banka doğru ilerledi ve masanın üstüne çıktı, Kenan da kedinin peşine takılmıştı.
"Burası rüyalar âlemi ama buradaki rüyalar sizin yattığınızda gördüğünüz rüyalara benzemez. Mesela buradaki insanlar kabus görmez, istedikleri her şeyi yapabilirler, buraya ait olanların gözünde yaş, gönlünde hüzünde olmaz. Bu rüyalar âlemine giren kişi, ya sonsuza kadar burada kalır ya da bir süre burada kalır, daha sonra burayı terk eder. Anlamışsındır, sonsuza kadar burada kalanlar, benim gibi ölü olanlar. Bir süreliğine burada kalanlarsa ya bir yerlerde bayılmıştır ya da -siz insanların deyimiyle- komaya falan girmiştir, yoksa buraya giremez."
"Ben buraya yağmurlu bir gecede, sevdiğimle birlikte geldim. Ölümümüz birlikte oldu, onu merak ediyorsan eğer, nehire gitmişti, birazdan gelir." dedikten kısa bir süre sonra aklına gelen şeyle, "Şu kulübeye girsene sen, sorduğun soruların cevabını orada bulabilirsin," dedi. Kenan, kedininin aniden böyle bir şey demesine şaşırmıştı. Yavaşça oturduğu yerden kalktı ve şüpheli adımlarla kulübeye doğru ilerledi. Eğer bir şey olursa hemen çıkarım diye düşünerek kapıyı sonuna kadar açtı ve içeriye girdi, tam o sırada kapı sertçe üstüne kapandı.
