Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
32. Söz
"Gitmeyecek o, söz verdi bana."
***
Daha fazla duygulanmak istemeyen Veysel, "Tamam, yeter bu kadar sarılmak. Süren çoktan doldu," diyerek Kenandan ayrıldı.
Kenan kardeşinden ayrılmayı hiç istemese bile sarılmalarını sonlandırdı.
Şu kısa süre içerisinde bütün acılarını unutmuş, gözlerinin içi eskisi gibi parlamaya başlamıştı.
"Hadi, içeri geçelim Veysel'im. Doğru dürüst bir şey yemedin."
"Olmaz, yemem!"
Kenan kaşlarını çatarak Veysel'e bakmaya başladı. "Ne demek olmaz?"
"Olmaz işte!"
"Abicim, beni çıldırtmak mı istiyorsun?"
"Canım hiçbir şey yemek istemiyor."
Kenan tam itiraz edeceği sırada Veysel Kenan'a sarılarak konuşmasına izin vermedi.
Kenan, "Hani sürem dolmuştu?" diye sorgularken, kardeşine sımsıkı sarıldı.
"O süre senin için geçerli bir kere, benim için değil!"
Kardeşinin bu söylediğine gülerken, "Öyle mi, Veysel Efendi?" dedi.
Veysel de "Öyle, Kenan Bey!" diyerek, abisini taklit etti.
"Neyse, Veysel. Daha çalışacağız, tarlayı iyice düzelteceğiz... O kadar çok işimiz var ki, hadi onları hemen halledelim, sonra eve dönelim!"
İşten kaçmak isteyen Veysel, "Aslında biliyor musun abi, ben çok acıktım. Eğer yemek yemezsem bayılacağım, zaten gözlerim de hafiften kararmaya başladı. En iyisi sana kolay gelsin, bana da afiyet olsun!" diyerek, hızlı adımlarla kulübeye doğru gitmeye başlamışken, Kenan da arkasından onu takip ediyordu.
"İşten kaçamazsın, Veysel!"
"Ne, bütün işi sen mi yapıcaksın abi? Madem bu kadar ısrar ettin, bütün işi sen yapabilirsin tabii ki! Ben hiç abimi kırar mıyım?" diyerek kulübeye girdi. Kenan da bir yandan gülerken, diğer yandan da söylenerek Veysel'in yanına gitmeye başladı.
"Arkadaş, sen de çok tembel çıktın. Valla iyi alışmışsın yatmaya," diyerek, sandalyesini Veysel'in oturduğu yere doğru yaklaştırdı.
"Kusura bakmayın doktor bey ama ben o yataklara düştüysem, tek sebebi sizsiniz yani!"
"Eline geçen her fırsatta laf sokacaksın, değil mi?" Bu durumdan şikayetçiymiş gibi davransa bile halinden gayet memnundu. Kardeşi kendisiyle konuştuğu sürece, küfür etmesine bile razı olacak hale gelmişti.
