Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.Zehirli Sarmaşıklar
"Sahiden iyileştirir miydi sevgi?"
***
Yavaşça gözlerini açtı Kenan, bir süre etrafına bakındı. Bir hastane odasında olduğunu fark etti. Ne olduğunu hatırlamaya çalışırken kapı açıldı, içeriye bir doktor girdi. Kenan'ın uyandığını gören doktor gülümsedi, "Günaydın Kenan Bey, kendinizi nasıl hissediyorsunuz?" diye sordu. Solunum cihazını yavaşça çıkarttı Kenan, güçsüz bir sesle "Başım ağrıyor, yorgun hissediyorum, ne oldu bana?" dedi.
"Bunları şimdi konuşmayalım Kenan Bey. Öncelikle sizi normal odaya alalım, kontrol amaçlı yapmamız gereken testleri yapalım, olanları sonra konuşuruz, olur mu?" bir onay bekledi. Yavaşça gözlerini kapatıp açtı Kenan, konuşacak mecali yoktu. "Tamam, o zaman ben hemşirelere haber vereyim, sizi normal odaya alsınlar." Odadan çıkan doktorun ardından gözlerini kapattı Kenan, sanki uyursa bütün yorgunluğu geçicekmiş gibi hissetti.
Odadan çıkan doktor, kendisine meraklı gözlerle bakan Veysel'e bir açıklama yapmak zorunda olduğunu biliyordu. "Abiniz uyandı. Kendisini birazdan normal odaya alacağız ve birkaç test yapacağız. Şimdilik bu kadar, geçmiş olsun." Hızlıca uzaklaşan doktora garip bakışlar attı, nedense hiç ısınamamıştı bu doktora.
*** Heyecanlı bir şekilde içeri girdi Veysel. Abisi normal odaya alınmış, yeni yeni kendisine gelmeye başlamıştı. "Nasılsın abim, iyi misin?" diye sorarken, bir yandan da abisini inceleyip, kendince hasar kontrolü yapıyordu.
Kenansa meraklı bir sesle "Ne oldu bana?" diye sordu. Hızlıca olanları anlatmaya başladı Veysel, "Aniden yola iki tane kedi atlayınca, arabanın da freni tutmayınca, bende anlık bir korkuyla direksiyonu çevirince, bir kulübeye çarptık," dedi titreyen sesiyle. Yavaş yavaş olanları hatırlamaya başlamıştı Kenan ama kafasına takılan bir şey vardı, fren neden çalışmamıştı? Kaşlarını çattı, "Fren neden çalışmadı?" diye sordu.
Suçlulukla başını eğdi Veysel, "Benim yüzümden oldu, sen bana 'arabayı kontrol et' dediğin zaman fren hidroliğinin azaldığını gördüm ben ama aldırış etmedim. Ben çok özür dilerim abi, çok pişmanım, lütfen affet beni! Sırtını dönme bana, olur mu?"
Sustu Kenan, hiçbir şey söylemedi. Ne bir teselli cümlesi, ne bir kızgınlık cümlesi çıkmadı dilinden. Gözlerini kapattı, sadece sustu. Veyselse korku dolu gözlerle bakıyordu abisine; abisinin ona kızmasından, onu suçlamasından çok korkuyordu. Korktuğu şeyin başına geldiğini düşünürken, içindeki umut onu ayakta tutan tek şey olmuştu.
Kapı açıldı ve doktor, yanındaki hemşireyle birlikte içeriye girdi, "Merhaba Kenan Bey, nasılsınız?" diyen doktora boş gözlerle baktı. Doktorsa Kenan'ın bu hareketini umursamadan konuşmasına devam etti. "Sonuçlarınız birazdan çıkacaktır, eğer bir sıkıntı çıkmazsa bu akşam taburcu olabileceksiniz. Hemşire hanımda serumunuzu değiştirmek için geldi."
