Bölüm:30 🍃

49 12 20
                                    

Selamun aleyküm, aslında şarkının piyano ile çalındığı bir video ekleyecektim ama güzel bir video bulamadım xızjsjns sizin hayal gücünüze kalsınn. Ben direkt şarkıyı ekliyorum buraya. Keyifli okumalar ❤️

~Ömer'den~

İçimdeki sıkıntı Bir türlü bitmek bilmiyordu. Bir sürü olay üst üste gelmiş ve sonunda içimdeki büyük bir patlamaya sebep olmuştu. Kiminle konuşursam konuşayım içimdeki o büyük hengame dinmek bilmiyordu. Bir tek namazdan sonra ettiğim dualarda içim ferahlıyordu. Birde arada sırada babamdan özenerek çaldığım piyano...

Ahsen, arkadaşı Eftal, Ali hepsi bizim kafedeydi içimdeki o büyük baskı o kadar fazlaydı ki ne Ali ile konuştuğum şeyleri hatırlıyordum ne de her sabah Büşra ile yaptım o kadim sohbetleri. Derin bir nefes alarak piyanonun başına oturdum. İçimden bir sürü parça çalmak geldi ama parmaklarımın çalmak istediği parçaya bıraktım kendimi. Çaldım, çaldım etrafta beni dinleyen var mıydı ya da birinin dikkatini çekmiş miydim, onun dikkatini çekmiş miydim bilmiyorum ama o an sadece içimden çalmak geldi. Ben de sadece çaldım, başka hiçbir şey yapmadım.

Çaldıkça kafamdaki düşüncelerden soyutlandım çaldıkça içimde hissettiğim o büyük kargaşa az da olsa dindi, tamamen bitmedi ama fırtınaya sebebiyet veren rüzgarlar yavaşladı. İçimdeki rüzgarlar yavaşladıkça beynimde dolaşan kelimeler durdu. Kendi kendime girdiğim bu mukayese şu an için son buldu.

Kafamı boşaltmaya çalıştım bu birkaç dakika içerisinde. Beni izlediğine emin olduğum kız düştü aklıma. Düşmemesi gerekiyordu, aklıma gelmemesi gerekiyordu. Onun aklıma gelmemesi için her türlü şey yapıyordum ama yine de kendime söz dinletemiyordum. İmtihandı biliyordum, bu imtihanı geçmek için uğraşıyordum. Askere gidecektim bunun için çok gururluydum. Vatani görevimi yapacaktım ama yine de içimde bir sıkıntı, bir gerginlik vardı. Koskoca adam olmuştum ama sanki ailemden uzak kalmak bana garip hissettirecekti ya da belki o kızdan uzak kalmak..

Bana mektubu verdiği gün sürekli aklımda dönüyordu. Herhangi bir cevap verememiştim, olaylar karışmıştı gerçi. Cevap versem ne verebilirdim ki ne diyebilirdim? Büşra habire askerden geldikten sonra kız istemeye gidelim diyerek bana takılıyordu ama bunu nasıl yapabilirdim ki? Bu olayı babama nasıl söyleyebilirdim ki? Bu olayı Asaf amcaya nasıl söyleyebilirdim ki? Ya da daha da basiti, bu olayı kendime nasıl söyleyebilirim kafamda birçok soru işareti eşliğinde biten şarkı ile beraber piyanonun başından kalktım.

(Bu kısma kadar @ahenksarigull ün kaleminden 💖)

- Ömer abi biraz rahatlayabildin mi?

Yanımda oturduğunu dahi unuttuğum Ali'yi başımla onaylayıp ayaklandım. O da benimle birlikte kalkmıştı. Kafenin mutfağına doğru geçerken göz ucuyla o kıza doğru baktım. Fazla görememiştim ama sanırım kitap okuyordu ve yalnızdı. Acaba onunla konuşmalı mıydım gitmeden önce? Yapmamalıydım tabii ki ama.. Aması yok yapmamalıydım.

Neydi benim içimdeki bu his? Çocukken biraraya geldiğimizde hep onu koruma ihtiyacı duyardım.. Parkta oynarken ya da ailecek gezmeye gittiğimizde. Ona karşı içimde hep bir koruma iç güdüsü vardı. Yaş aldıkça da ona baktığımda farklı bir şeyler hissettiğimi anladım. En sonunda kabul ettim o duyguları, seviyordum o şımarık kızı...

Babamın anneme olan sevgisiyle ve geçmişe dair anlattığı duygularıyla kıyaslayınca, evet ben o kızı seviyordum işte... Ama o vazgeçmişti benden.. Ne yazmıştı o mektuba? "Ömer abi ben senden hoşlanıyordum ama bu ergence bir duyguymuş, özür dilerim.." gibi bir şeyler yazmıştı.. Belki de zamanında ona çok sert davrandığım için vazgeçmişti. E haklıydı tabii.. Ama benimde elimde değildi, ona bir şey olacak diye korkuyordum ve bunu da ona sert çıkarak göstermiştim.. Yanlıştı böyle yapmam evet ama...

Ruh-u Revan (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin