Broken Arrow of Fate (Broken Series #2)

Chapter 37

Pretty

It's been months since I received that Tiffany & Co. from him and Esme already explained that Leon and her fiancé are actually business partners. She just found out about it, because she actually haven't met Leon when she visited me in New York, but her fiancé met him that time.

At nakauwi na rin ako dahil nanganak na ang kakambal ko. And no one knew that she have twins inside her tummy, even my twin herself didn't freaking know. Her twins are like angel that can calm their mother, I just felt sad witnessing her children's father outside our house. My twin is not yet ready to accept him completely, now he respect it but that doesn't mean he won't guard her from afar.

"Can I call you Kuya Cassian?" I asked the twin's father when he entered the living room.

Natutulog pa ang nanay ng kambal at kapag ganitong may pagkakataon na makita ni Kuya Cassian ang mga anak niya, hinahayaan lang nila daddy. Dahil may Karapatan din naman siya sa anak niya, it's just that ayaw niyang galitin pa ang kakambal ko. Gusto niyang hintayin na kusa siyang tanggapin ng kakambal ko sa buhay nila.

"Kung saan ka komportable" malumanay na sagot niya sa'kin at nakangiting tumingin sa anak niya.

Ako lang ang kasama ng kakambal ko ngayon, well bukod sa mga maids at guards pati na rin ang asawa niyang nasa harapan ko. Wala sila mommy at daddy dahil bumalik silang Cebu para i-check ang farm, pero babalik rin sila dito sa Lunes dahil may trabaho ako. Sila Kuya naman ay bibisita dito mamaya para sa dinner.

Napatingin ako kay Kuya Cassian. Naalala kong ako dapat ang ipapakasal sa kanya, ngayon pinagppasalamt ko na lang na hidni ako ang ikinasal sa kanya at mahal ako ng kakambal ko para gawin 'yun para sa'kin. Kahit ayaw kong mag-sakripisyo siya para sa'kin, pero ngayon alam ko ng masaya na siya.

"You want to lift one of them Kuya? They're fragile and you have to life them carefully"

"No, it's enough that I can watch and be this near to them" he answered, so I just shrugged.

Umalis siya ng narinig naming bumukas na ang pintuan sa taas which we both assumed na nanay nitong sanggol na nasa harapan namin.

Days passed and I am now on my way home after my office hours, I miss the little angels who are waiting for me to go home. Nandun kasi sila Kuya kaya naghihintay sa akin ang mga anak niya para sa pasalubong.

Dumaan ako sa Jollibee drivethru para lang makabili ng pasalubong. Sesermonan na naman ako ni Kuya dahil fastfood na naman ang binili kong pasalubong para sa anak niya. Well, wala siyang choice ako ang bumili e.

"Tita!" matinis na boses ni Tamara ang narinig ko ng nag-park na ako at papasok na sana sa bahay, pero sinalubong na ako ng mga pamangkin ko.

Kaagad naghanap ng pasalubong ang dalawang bata kaya binigay ko 'yun sa kanila ng nasa sala na kami. Nasa kay daddy si Aeros at si Aya naman ay na kay mommy, habang ang kakambal ko ay may inaayos sa laptop niya.

Sila Kuya ay binabantayan na anak nilang nilalantakan na ang fries at burger na binili ko para sa kanila, may binili din ako para sa lahat.

Looking at my family now, I can't think of any problem that I need to think about.

"Hi, my cute babies" I spoke in a small voice while looking at the twins on their crib. Naliligo ang kakambal ko at kakatapos lang maliguan ang kambal niyang anak.

Ang cute cute ng mga bata, lalo na kapag hindi sa'kin.

I never really think of having children soon, especially I am single and I don't have plans to be in a romantic relationship yet. Before, I can visualized it because I am a lovesick fool, but now I am fine being an aunt to my nephews and nieces.