Altüst

3.1K 207 48
                                    


Çağdaş, kapının kilit açılma sesini duyduğunda, üzerindeki polar battaniyeyi kenara atarak uzandığı koltuktan hızla kalktı. Ömer'in işinin bittiğine ve eve geleceğine dair attığı mesaj üzerinden yarım saat kadar geçmişti ve hafiften meraklanmaya başlamıştı bu yüzden.

Daire kapısının doğrudan salon olarak kullanılan kısım ve açık mutfağın da bulunduğu alana açıldığı, mimari açıdan değişik bir örnek olan evde birkaç adım atarak kapıya doğru ulaştı.

Ulaşır ulaşmaz da kapıyı açmış olan Ömer'in yorgun bakan gözlerinin ışıldama sebebi oldu anında. Gözlerindeki o yorgun ifadeye rağmen, Çağdaş Ömer için her zaman dünyanın en güzel manzarasıydı. Bir an için kapının eşiğinde durdu ve onun varlığıyla dolup taşan bir huzur hissetti adam.

"Yavrum o kadar çok mu özledin beni,baksana kapıda karşılanıyorum" dedi Ömer geniş gülümsemesiyle. Ayakkabıları çıkarıp içeri adımladıkta  sonra oğlanı kucakladı ve boynuna bir öpücük kondurdu. "Mis gibi kokuyorsun yine,hastayım şu kokuna"

Ömer'in kollarından ayrılan Çağdaş mavilerini dikti ona "Özledim tabi ki Ömer, hem biraz merak ettim sanırım" konuşurken bir yandan da adamın kabanını çıkarmasına yardım ederek kapının yanındaki duvar askısına astı.

Ömer bıkkın bir nefes verdi " Sorma sevgilim ya bina kapısının karşısındaki kaldırımda bizim Şenollar sigara içip goygoy yapıyordu arabada bekledim gitmelerini, anca gittiler. Yakalanmadığıma şükrediyorum" diye yanıtladı koltuğa doğru adımlarken.

"Sabret aşkım bitecek" diyen Çağdaş adamın yanaklarını okşadı şefkatle.

Koltuğa yerleşirken oğlanı iyice kendisine doğru çeken Ömer " Bitireceğim sevgilim merak etme, sen ilanlara baktın mı bugün?" diye sordu beklentiyle.

"Antalya ve Muğla için başvurdum bile"

"Ooo süpersin yavrum inşallah olur da benim işi ayarlamaya geçeriz sonra. Heyecanlı mısın yeni hayatımız için,sonuçta çok şey değişecek"

Aslında heyecanlı olan kendisiydi askerlik dışında ilk kez ayrılacaktı doğduğu yerden müşteri ve arkadaş çevresinden en önemlisi Zehra'dan ama önceliği Çağdaşın hisleriydi şu an.

" Fikir olarak çok güzel, umarım uygularken de öyle hissederiz Ömer. Bir iki defa yeni başlangıçlar yaptım korkmuyorum aslında bundan; ama seninle olması çok güçlü hissettiriyor ilk defa olan kısım bu."

Memnuniyetle gülümsedi Ömer, oğlanın ona bu bağlılığı, güveni, sevgisi kendini dünyanın en şanslı insanı gibi hissettiriyordu.

"Sen neler yaptın bakalım yorgun görünüyorsun. Hakandan haber var mı?" diye konuşmaya devam etti Çağdaş

"Yoruldum güzelim ya, işini iyi yapıyorsan müşteriyi kapattık diye yollamıyorsan zor iş. Cumartesi  öğleden sonra çalışmamak için bugün hallettim bir abinin arabasını. Hakan iş konusunda karar veremedi hâlâ, yani araç satışlarının fazla parlak olmadığını biliyor. İşler kötü gitse bile ona ödeyeceğim paranın fazla olacağını düşünüyor. İkna ederim inşallah çünkü galeriyi güvenilir birine bırakmak istiyorum, annemlere giden bi gelir de orası yani. Boşver beni şimdi sen hazırsın değil mi söze, Hakan bekliyor bak ikimizi de."

"O kısımdan geriliyorum Ömer ya geleneksel törenlere çok aşinalığım yok kuzenlerimin düğününe bile zorla katılıyordum. İşte bi ev dolusu insan olacak, çöpçatanlar çıkar illa, annen de gelecekmiş zaten. Ama seni çakalların arasına bırakmam yavrum geliyorum. Yarın bi eve gidip takım elbise almam lazım, abartı olmaz değil mi takım giymek?"

Acının İlacı (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin