Selamlaar.
Nasılsınıııız???
⭐️Yıldızımız parlasın⭐️
İyi okumalar..✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Hakkari'ye döneli birkaç gün oluyordu. Çok bunalmıştım. Hem çok sıcaktı hem de evde durmak artık hoş gelmiyordu.
Ankara'dan dönmeden önce abim eve geldiğinde biraz dertleşmiştik. Ela ile aralarında birkaç sorunları vardı ama halledilmeyecek şeyler değildi. Ki artık annemde az çok anlıyordu aralarında bir şey olduğunu. Bu yüzden evliliklerininde yaklaştığını düşünüyordum.
Boran ve Emre'nin ailesi de bizimle beraber dönmüştü. Dua ile mesajlaşıyor olsakta bana komutanı hakkında herhangi bir şey demiyordu. Ne zaman timle alakalı bir soru sorsam, ki bu sorularım genellikle Boran'ın ne yaptığını öğrenmem içindi, konuyu ustalıkla çeviriyordu.
Boran..
Gelip kafamı karıştırmıştı. Beni sevdiğini az çok biliyordum evet. Bu konuda tamam ama beni mutlu edebilir miydi? Biz mutlu olabilir miydik?
Yine bana git deme ihtmali kaçtı?
Neden kendimi bile bile ateşe atmayı bu kadar çok istiyordum ki?
Of of!
Telefonum çaldığında derin bir mefes alarak aramayı cevapladım. Sena arıyordu.
"Selam güzeller güzeli kuzenim."
Gülümsedim.
"Aleyküm selam güzeller güzeli yeni gelin."
Utanıyormuş gibi yapıp güldü. Evet utanıyormuş gibi. Çünkü utanmıyordu. Arsızlaşmıştı bu kız.
"Naber?"
"İyi senden ne haber?"
İç çekti.
"Kocamı işe yollamak zorunda kaldım da biraz üzgünüm."
Onlarda Hakkari'ye geleli bir hafta oluyordu. Hiç anlamadığım bir şekilde Sena ve Emre başka bir bina da lojmanda yaşıyorlardı. Ama aynı zamanda Emre'nin annesi Hasret teyze ve kardeşi de lojmanda yaşıyordu. Nasıl iki tane lojmanda kalıyorlarda bilmiyorum ama sorgulamak beynimi yoracağından düşünmüyordum.
"E düşman beklemez."
"Ne düşmanı ya? Bir yol varmış Emre demişti unuttum adını. Orada nöbet tutacaklarmış bir ay."
"E tamam yine düşman."
"En azından çatışma, savaş gibi bir şey değil."
"Doğru."
Sena ofladı. Benim demin ki sıkılmış halim telefonun içindeydi. Resmen kendimi izliyordum.
"Bana gelsene. Ben çok sıkıldım."
"Geliyim."
Bu kadar çabuk kabul edeceğimi düşünmüyor olacak ki hayretle ekrana bakakaldı.
"Gel bari."
"Kızım müsait değilsen söyle gelmeyim. Ne bu şaşkınlık?"
"Yok lan bir haftadır gel diyorum gelmiyorsun ya."
"Ya o ayıp olmasın diyeydi. Balayı yapmış olabilirsiniz ama sonuçta yeni evlisiniz."
Sena gülümsedi.
"Haa. Bir şey olmaz kız gelseydin keşke."
"Geliyorum işte kapat!"
Telefonu suratına kapatıp üstümü giyindim. Şurdan şuraya gidecek olsamda şimdiden dışardaki sıcak hava bunaltmıştı beni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OPİA
General FictionYolun sonuna gelmiştim. Ölecektim.. Kurtaracak kimsem yoktu. En acısıda vedalaşacağım biri, ailem, sevdiğim, arkadaşım yoktu. Gözlerim arkama döndü. Hava kararmaya başlamıştı. Etraftan hayvanların sesi geliyordu. Bir umut kulak kesildim. Belki bir a...