OPİA

50. Bölüm

Selamlaar.
Nasılsınıııız???
⭐️Yıldızımız parlasın⭐️
İyi okumalar..

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

"Boran aç gözünü, korkuyorum lütfen."

Elimdeki tişörtümü yarasına bastırırken gözümden akan yaşlar yüzünden görüşüm bulanıklaşmıştı. Ellerim kandı. Tişörtümün rengi kandan dolayı gözükmüyordu. Boran kan kaybediyordu. Her yer kırmızıydı.

Allah'ım nasıl bir şeydi bu böyle? Kollarımın arasında sevdiğim adam kanlar içinde yatıyordu.

"Abi."

Duru sesi titreyerek yanıma çökerken hemen ona döndüm.

"Aradın di mi ambulansı?"

"A-aradım."

Hıçkırarak ağlamaya başladığında Boran'ı tekrardan sarstım. Yarasına dikkat etmeye çalışarak omzuna dokunuyordum.

"Boran bi ses ver bize hadi. Bak ihtiyacımız var buna, lütfen."

Kirpikleri kırpıştığında heyecanla yutkundum.

"Torpido! Torpido da su var Duru. Ya onu getir ya da yarasına bastırmaya devam et. Hadi!"

Duru ayaklanıp suyu getirirken Boran'ın yüzünü okşadım.

"Sevgilim, aç gözlerini. Hadi Boran lütfen."

Gözleri biraz olsun açıldığında Duru'nun getirdiği suyu elime alarak yavaşça yüzünde gezdirdim.

"Abi, abim. Dayan abi. Ambulans geliyor abi. Aradık bak gelecekler hemen. Hem yakında karakol varmış. Onlara da haberler verlmiş abi."

Boran dudaklarını araladığında başımı eğdim. Sesi çıkmıyordu belki.

"İ-yi-"

Saçını okşadım. Kanlı elim yüzünden saçlarına bulaşan kanla gözyaşlarım hızla döküldü.

"İyiyim."

Başımı salladım onaylarcasına.

"Evet iyisin. Çok iyisin. Bizimle kal olur mu? Söz veriyorum kurtarıcaz seni. Böyle kalmana izin vermem."

Arabayı kullanabiliyor olsaydım eğer şu an daha çok şansımız vardı! Ama Boran'ı arabadan zor indirmişken yarasını zorlamadan nasıl geri bindirecektik ki?

Dakikalardır araba geçmeyen yola bakarak küfrettim. Kan kaybından kaybedecektik belkide Boran'ı.

"Sakin olun."

Kısık sesi yetmiyormuş gibi bir de biz korktuğumuz için bizi rahatlatmaya çalışması ciğerime oturdu.

"Konuşma, yorma kendini."

Saçlarını okşuyordum hala. Kuruyan kankar yüzünden sertleşen saçlarına elim değdiğinde kalbim paramparça oluyordu.

"Bir araba geliyor."

Duru kalkarak yola adımladığında içime umut dolmuştu.

"Ceyla.."

Yaşlı gözlerimi ona çevirdim. Sağ elini kaldırarak saçıma dokunduğunda gözlerimi kapattım.

"Özür dilerim."

Saçındaki elimi çekerek ağzıma kapattım. Sesimi duyunca üzülmesini istemiyordum. Kanın konusu burnuma dolduğunda hıçkırdım. Kendimi o kadar sıkıyordum ki sesimi duymasın diye tüm vücudum buz gibi olmuştu.