BROKEN VOW TRILOGY: 2 (Never Broke Me Again)

15: Harriet Denise Santibañez

" Tama na "

Naigalaw ko ng bahagya ang mga mata mula sa pagkagulat dahil sa narinig sa kanya.

What did he say? He wants to talk to me?

Pagod akong umirap. Baka pilitin na naman niya akong sumama sa kanya pauwi.

Ba't ba ang kulit-kulit niya? Hindi ba siya nakakaintindi? 

Papasok na sana ako ng kwarto dahil sobrang na drain talaga ako mula sa kahihiyang nagawa kanina. 

That Thirdy really knows how to put me into a tight position. Ni hindi man lang niya sinabi sa'kin agad para matanggihan ko ng mas maaga.

Magkaibigan nga sila ng Sevi na 'to. Ang sasama ng mga ugali.

" Sandali Harriet.."

Natigilan ako sa pagbukas ng pinto.

I don't understand why he look lost and sincere. 

He's also pacified. Not the usual Sevi that I'm used to before that whenever his eyes look at me, there's always that excruciating hate he always show me.

" What do you want? " I asked in a straight to the point manner. I don't want to waste my time anymore on him.

If there's really one thing I learn in this life, is that.. staying away from people who cause you more than your energy is the best remedy to move forward.

My head is straight now. My mind is fix already. I'm going to get over him no matter what happen.

I don't want to see myself again in that same pit of misery few months ago because I am begging for someone to love me even if I know he really can't do that for me.

" Ahmm.." Napayuko siya saka napahinga ng malalim.

Nagtaka na ako.

I don't like seeing him this way. Losing his words like he doesn't want to shout and insult me.

" ANO?" I'm losing my cool now. Iwan ko ba. Umiinit na talaga yung ulo ko sa tuwing nakikita siya.

Nagitla siya at ilang sandali pa ay napakagat sa pang-ibabang labi. As if holding himself to say something.

Nako.. the damn brute is so cute in that gesture.

Ipinilig ko ang ulo saka humalukipkip.

" Kung tungkol 'to sa  pag-uwi mo na dapat kasama ako. Sevi.. aalis lang ako 'rito kapag gusto ko ng umalis. Saka.. swear wala akong gagawing masama sa bestfriend mo. At pwede ba...wag ka ngang nambubwesit palagi. Tingin mo gusto ko talaga 'to?"

Nakatitig lamang siya sa'kin.

What the f*ck happen to him?

Bakit parang napepe na 'to ngayon?

Tiningnan ko siya ng maigi at seryosong nagsalita.

" Don't worry. Natawagan ko na si papa. He agree about my plan on annulling our marriage. "

" Huh?"

Yun lang ang tanging nasabi niya. Parang hindi pa siya makapaniwala.

I already talked papa about my plan on ending this craziness. And I'm surprised that he didn't hold me from doing it.

Natuwa pa nga ito dahil sa wakas, nagising din ako sa katotohanan.

May part sa'kin na malungkot sa gagawing pagpapa-annull ng kasal namin. Grabe yung sakripisyo ko para maisakatuparan lang 'yun.

Tinaya ko ang pangalan, kahihiyan at dignidad sa kasal na 'yun tapos heto, mauuwi lang pala sa wala ang lahat.

Pero tama nga siguro ang papa noon. Masyado pa akong bata para magdesisyon sa kung sino talaga ang para sa'kin. Ikinulong ko agad ang sarili sa maling katotohanan na wala na akong mamahaling iba kundi siya lang.