Rozerin -Töre Serisi 2-

Kaybetme Korkusu

Yeni bölüm geldi. Ama bölüme geçmeden önce belli iki konuya açıklık getirmek istiyorum. Birincisi yeni bölüm konusu: Yeni bölümleri ben her gün yazacağım ama yükleyeceğim saat ve gün size bağlı olacak. Her bölümde sınır olacak ve sınır geçtiğinde bölüm gelecek. İkinci konuysa Rozerin'in watsapp  geubu açıldı. Gruba katılmak isteyenler instagramdan Rozçet sayfasına dm atabilirler. 

Bütün gece Batuhan ve Çetin'in tartışmaları yüzünden uykusuz geçmişti. Demir'i de uyutmamışlardı. En sonunda ikisi daldıktan sonra Demir'in ağlama seansı başlamıştı. Batuhan söylene söylene Demir'i susturmaya çalışırken ben yorgunluktan uyuya kalmıştım. Yataktan doğrulmaya çalıştığımda Çetin'in kollarından kurtulamamıştım.

 Yüzümü ona dönüp incelemeye başlamıştım. Batuhan ne söylemişti bilmiyordum ama Çetin'in yeni haline alışmıştım. Sonunda beni anlamaya başlamıştı. Onun gözünde güçlü olmamın bir anlam ifade etmemesi gerekirken sevinmiştim. Hatta daha da güçlü olmaya karar vermiştim. Dün gece bunları hissettiğimde farkına vardığım gerçek beni şaşırtmıştı. Ben Çetin'in ne düşündüğünü ne hissettiğini önemsiyordum ya da hamilelik hormonları bütün düzenimi alt üst etmişti. 

 Karnıma giren sancıyla birlikte acıyla inleyip iki büklüm olmuştum. Elimi karnıma koyup gözlerimi sıkıca kapatıp acının geçmesini bekliyordum. Çetin'in kollarından dolayı yeterince rahat hareket edemiyordum. 

 "Çetin." Diye seslendiğimde kolları gevşemişti. Gözlerini açıp bana baktıktan sonra yanına uzandırmıştı. 

"Sancın mı var?" Diye sorduğunda gözümden akan yaşla birlikte başımı salladım. 

 "Canım yanıyor." Cümlemi bitirdiğimde Çetin elini karnıma koyup bakarken Batuhan'ın sesini duymuştum. 

 "Sabah sabah ne yapıyorsunuz? Size arkamı dönmeye gelmiyor şu halinize bakın. Çifte kumrularım benim. Hep böyle olsanız bende odamda yatsam ne güzel olur." Batuhan sözünü bitirdiğinde acıyla inledim.

 "Sancısı var." Çetin,Batuhan'a bağırdığında Batuhan ayağa kalkıp yanıma koşmuştu. Benim karnıma bakarken aynı zamanda Çetin'i sinir ediyordu.

 "Kızı yine strese soktun değil mi? Burada yatmasam heralde yine düşük tehlikesiyle karşı karşıya gelirdim. Sancısı olacaktı ağrı kesici yapmam gerekiyor. Sonra da bebeğin kalp atışlarını dinlemek için doktora gideceğiz. Tabi arabayla gidemeyiz yollar bozuk sarsılmaman gerekiyor." Dediğinde Batuhan'a bakıyordum. 

"Arabayla gidemezsek neyle gideceğiz. Kanatlarım yok benim uçamıyorum Batuhan." Dediğimde Batuhan iğneyi hazırlıyordu.

 "Senin kanadın yok ama Çetin'in kanatları var. Malum Azrailde bir melek." Diyip güldüğünde Çetin ayağa kalkıp Batuhan'ı ensesinden yakalaşmıştı. 

"Senin bu ara neşeni neye borçluyum?" Diye öfkeyle sorarken Batuhan alayla gülmekle yetindi. .

"Doktora nasıl gideceğiz?" Diye sorduğumda Çetin giyinme odasına yönelirken sorumu kısa ve net bir şekilde cevaplamıştı.

 "Helikopterle." Dediğinde şaşkınca ona bakıyordum. 

 "Neden helikopterle gidiyoruz?" Dediğimde Batuhan cevabını vermişti. 

 "Çetin yapay kanatları tercih ediyor malum Azrail olarak seni alıp uçursa gideceğin tek yer eşek ceneti olur. Gerçi Çetin seni cennete mi götürür bilmiyorum." Dediğinde ben içimden dua etmeye başlamıştım. 

"Allah'ın sen cahiliyetine ver." Diyip Batuhan için af dilemiştim. Allah'tan Çetin dediklerini duymamıştı yoksa benim için değil Batuhan için helikopter gelirdi. Malum beyin tranvası geçirirse sarsılmaması gerekiyor.