Rozerin -Töre Serisi 2-

Kıskançlık

Çetin'in gözlerine bakarken hissettiğim duygulara anlam veremiyordum. Böyle hissetmem mantığımı devre dışı bırakıyordu. Zaman,mekan bir anda önemini yitiriyordu. Gözlerinde nefret bile görsem ondan bir adım geri gidemiyordum.

Evlatlık olduğumu öğrendikten sonra Çetin'e,Batuhan'a,Demir'e daha da bağlanmıştım. Çünkü önceki hayatım bir yalandı. Geçmişe bağlı kalamazdım. Önüme bakmam gerekiyordu. Benim geleceğimde benim ailem olmalıydı.

Çetin yanıma gelip günlüğü havaya kaldırdıktan sonra bana öfkeyle baktı.

"Bu günlükte yazanlar gerçekleşmeyecek! Çünkü ne sen annemsin ne de ben babamım!" Diye bağırdığında korkuyla sıçramıştım. Çetin yine sinirlenmişti.

"Annem hayatı boyunca babamdan nefret etti. Sen benden nefret edemezsin. Annem hep kaçmanın yollarını aradı sen benden kaçamazsın! Sen benden gitmeyi düşünemezsin! Yeter artık anla!" Dedikten sonra bir anda beni öpmeye başlamasıyla ne tepki vereceğimi bilmiyordum.

Çetin dudaklarımı hırsla öperken ben mantığımı yitirmiştim. İtmem ya da karşılık vermem gerekiyordu ama ben ne yapacağımı bilmiyordum.

Çetin öpmeyi bırakıp yüzümü ellerinin arasına aldığında rahatlamıştım. Anlını anlıma bastırdığında gözlerimiz kilitlenmişti. Çetin bir süre gözlerini kapattıktan sonra yavaşça açtığında sakinleşmişti.

"Bundan sonra beni sinirlendirirsen eğer kendin sakinleştireceksin. Beni seversen bu ev sana cennet olur. Bahçede oğlumuzla vakit geçiririz. Stres olmadan yaşarsın ama eğer sen beni sevemezsen bu ev cehennemin olur. Beni sevmeyerek aldığın her nefesin bedelini ödersin. Kendini kaybedersin." Dedikten sonra benden ayrılmıştı. Batuhan şaşkınca ikimize bakarken bende şaşkındım.

Çetin arkasını dönüp giderken bende sözlerimi söylemeye başladım.

"Sev demek kolay peki seni seversem çekeceğim acıyı biliyor musun? Kim ona tecavüz eden birini sevebilir?" Çetin salonun kapısında durup arkasını döndüğünde gözlerinde gördüğüm pişmanlık nefes almamı engellemişti.

"Zamanı geri alamam ama beni seversen sana çektirdiğim acıları unutturabilirim. Ayrıca sen benden kaçmasaydın sana tecavüz etmeyecektim. Benden kaçtığın için bunu yaptım. Nedensiz yere sana tecavüz etmişim gibi konuşma!" Dedikten sonra cevap vermeme izin vermeden odadan çıkmıştı. Kim onu kaçıran bir insana teslim olurdu ki. Elbette kaçacaktım. Ondan kurtulmak istediğim için beni ona bağlı hale getirmişti.

Batuhan şaşkınca ikimize bakarken Demir'i koltuktan alıp odamıza çıktım.

Ne oluyordu bana bilmiyordum. Hissettiğim duygular beni allak bullak ediyordu. Her şey birbirine girmişti. Batuhan'ın kardeşi olma ihtimalim,Çetin'in itirafı,hissettiğim duygular beni çıkmaza sürüklüyordu.

Sarsılmaz dediğim güvenim enkaza dönüşmüştü. Artık güçlü olamıyordum. Bu işin içinden çıkacak güç bende yoktu. Çetin bile işin içinden çıkamıyordu.

Demir'i yatağa uzatıp yanına uzandığımda her şeyin bitmesini istiyordum. Bittiğinde derin bir nefes alabilirdim. Geçmişimi arkamda bırakmak istiyordum. O günü unutmak için bütün geçmişimi unutmaya razıydım. Zaten benim geçmişim yalandı.

Ailemden sevgi görmememin nedeni evlatlık olduğumdu. Anlamadığım nokta madem sevmeyeceklerdi o zaman neden beni evlatlık almışlardı. Belki hayatım farklı olacaktı.

**

10 Gün Sonra

Yarın DNA Testinin sonucu çıkacaktı. Heyecanlıydım ama korkuyordum. O test sonucunda gördüğüm şeyden sonra olacakları tahmin edemiyordum.