Rozerin -Töre Serisi 2-

Vazgeçilmezim Oldu...

Demir'in başını okşarken dün akşam olanları düşünüyordum. Batuhan'ın yıkımından sonra akşam yemeğinde sessizlik hakimdi. Herkes bugün çıkacak DNA testinin sonucunu ve olacakları düşünüyordu.

Şu an bir yol ayrımındaydım. Hangisine gideceğimi ben bile seçemiyordum. Geçmişim yüzünden olacakları düşündükçe endişeleniyorum. Eğer Batuhan abimse olacaklardan korkuyordum. Diğer ihtimal ise ailemi bilmemekti. İşte o zaman hayal kırıklığına uğrayacaktım.

Beni neden bırakmışlardı ki? Nedeni ne olursa olsun kimse çocuğunu bırakamazdı. Onları asla affedemezdim.

Çetin odaya girdiğinde elindeki kağıdı gördüğümde merakla ayağa kalktım.

"Sonuç geldi mi?" Diye sorduğumda Çetin cevap vermeyip dolaba yöneldi. Hepimize mont çıkarıp yatağın üstüne attıktan sonra bana dikkatle baktı.

"Sonuç açıklandı. Batuhan gelmeden dışarı çıkıyoruz." Dediğinde ona doğru yöneldim.

"Pozitif mi?" Diye sorduğumda alacağım cevaptan korkuyordum.

"Ben Demir'le arabada bekliyorum. Sen küçük bir valiz hazırla." Dedikten sonra Demir'e çıkardığı montu alıp beşiğe yönelmişti.

"Çetin bana açıklama yap. Sonuç ne? Neden Batuhan gelmeden evden çıkıyoruz?" Diye sorduğumda beni görmemezlikten geldi. Demir'i kucağına alıp odadan çıktıktan sonra derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.

"Ruh hastası!" Diye bağırıp küçük bir valiz çıkarıp ne bulduysam içine koydum. Aklımdan olası ihtimaller geçerken düşünmeyi bir tarafa bırakıp yatağın üzerindeki montu alıp odadan çıktım. Merdivenlerden inerken evdeki hareketlilik dikkatimi çekmişti.

"Tarık ne oluyor?" Diye sorduğumda Tarık bana yaklaşıp anlatmaya başladı.

"Batuhan test sonucunu almaya gitti ama Çetin Bey adam yollatıp ondan erken davrandı. Siz gittikten sonra Batuhan eve geldiğinde eline ne geçerse fırlatacağı için önemli şeyleri kaldırıyoruz." Dediğinde gözlerimi büyüttüm. Batuhan bu kadar tedbiri gerektiren ne yapabilirdi ki?

"Batuhan sinirlenince nasıl biri oluyor?" Diye merakla sorduğumda Tarık alayla gülümseyip "Eğer biraz daha oyalanırsanız merakınızı giderebilirsiniz ama o zaman Çetin Bey bu tavrınızı hoş karşılamaz." Dedikten sonra bozulsamda belli etmeyip evden dışarı çıktım.

Çetin arabada kaşlarını çatıp bana bakarken arkaya bineceğim sırada önü işaret edince mecburen öne binmiştim.

"Kemerini tak." Dedikten sonra arabayı hızla çalıştırmıştı. Çetin son hızla arabayı kullanırken evden hızla uzaklaşıyorduk. Çetin'e yine ne olmuştu bilmiyordum. Öfkesinin nedenini anlamıyordum.

"Çetin yavaşla Demir arabada!" Diye bağırdığım an Çetin kendine gelse de hızını kesmemişti. Karşı şeritten Batuhan'ın arabasını gördüğümüzde daha da hızlanmıştı.

"Sence bizi fark etti mi?" Diye merakla sorduğumda Çetin'in direksiyonu sıkan parmakları git gide beyazlaşıyordu. Boynundaki damarlar belirginleşirken kaşları çatılmıştı. Şu an tipik bir Çetin karşımdaydı.

Merakla arkaya baktığımda Batuhan'ın bizi takip ettiğini gördüğümde korkuyla öne dönmüştüm. Neden korktuğuma anlam veremiyordum.

"Daha hızlı sür! Arkamızda bizi yakalayacak!" Diye korkuyla söylendiğimde Çetin bana dönmüştü. Halime alayla gülerken benim moralim bozulmuştu.

"Batuhan'ın kardeşi miyim? O yüzden mi kaçıyoruz?" Dediğimde cevap vermemişti. Demir arkada huzurla uyurken ben diken üstündeyim. Bir gün Çetin ve Batuhan yüzünden ya bana ya da bebeğime bir şey olacaktı.