(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)
၃ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္>>
အုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးေရွ႕မွာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕၃ႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးေလးတစ္ေယာက္ထိုအုတ္ဂူျဖဴျဖဴေလးကိုေငးၾကည့္ေနၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ကေလးကိုလက္ကဆြဲၿပီးကားရွိရာကိုျပန္လာခဲ့ၾကသည္။
"ေဖေဖ ၿပီးရင္ဘယ္တြားမွာယဲဟင္"
"ဦးတိမ္တိုက္တို႔ဆီသြားမယ္ေလ..."
"ဟုတ္ သားဦးရႉးရွကိုေတာ့လြမ္းတယ္၊ဦးတိုက္နဲ႕ဇကားမေၾကာခ်င္ေပမယ့္"
"ဦးတိမ္တိုက္ကသားကိုခ်စ္လို႔စတာပါကြာ
သားကပဲအဲ့ဒီ့ကေလးစိတ္မကုန္ေသးတဲ့သူကို
သည္းခံ ေပး လိုက္ ပါ ဟုတ္ၿပီလား..ဟားး"
သားနဲ႕တိမ္တိုက္ကလုံးဝမတည့္ေပ။ကိုစူးရွထက္ေဇာ္ကေတာ့သားကိုအလိုလိုက္ၿပီးခ်စ္တာေၾကာင့္သားကပိုခင္တြယ္ေနေလသည္။
"မိုးစက္ထက္ေစ..မင္းငါ့ဦးေပၚကေနဆင္းစမ္း.အားေနဦးအေပၚပဲတက္ေန"
"ဦးတိုက္...သားကိုဇကားလာမေၾကာနဲ႕..
ရန္မခ်စ္ခ်င္ဘူး"
"ၾကည့္စမ္း.ေအးအဲ့တာဆိုျပန္ေတာ့သြားငါ့အိမ္မလာနဲ႕ဦးအေပၚလဲမတက္နဲ႕သြား.."
"ဟားးးးးးးး"
"ကဲ..ကေလး..စမေနနဲ႕ေတာ့မေန႕ကအျပင္သြားရင္းဝယ္လာတဲ့ဟာေပးမလို႔ဆို.."
"ဟင္..သား ကိုဘာေပးမွာယဲ..ေပးစရာခ်ိတာေပးေတာ့ေယ."
"ေလသံကိုကေပးခ်င္စရာတစ္ကြက္မွမရွိဘူး"
"ဟင္း....ဦးတိုက္ေရသားကို ဝယ္ထားတာေယးေပးပါေတာ့ဂ်ာ"
"သက္ျပင္းကခ်ရေသးတယ္ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႕"
"ကေလး..ေတာ္ ေတာ့ လို႔ ဆို..သြားယူလိုက္ဦး"
အေရွ႕မွာရန္ထိုင္ျဖစ္ေနတဲ့သားနဲ႕သူငယ္ခ်င္းကိုၾကည့္ၿပီးရီရတာေတာင္ေမာေနေလၿပီ။ကိုစူးရွဝင္တားလိုက္မွၿငိမ္သြားၾကေတာ့သည္။
လက္ေဆာင္ရလို႔ေပ်ာ္ေနတဲ့သူနဲ႕မခံခ်င္ေအာင္လိုက္စတဲ့သူနဲ႕အဆင္ကိုေျပေနတာပဲ။
ေစ်းထိပ္နားကားရပ္ကာသားနဲ႕အတူေစ်းထဲဝင္လာလိုက္သည္။ေစ်းပိတ္ခါနီးမို႔လူရွင္းေနေလသည္။
YOU ARE READING
Date
RomanceBL Myanmar# ဘာ လဲ ဟိုအဖိုးကြီးကြောင့်လား..ပိုက်ဆံ ရှိ လို့ လား..ကျွန်တော်မှာလဲရှိတယ် သူနဲ့မတွဲနဲ့ သူပေးသလောက်ပေးနိုင်တယ်။ #ရက်စွဲထင်စေ ယိမ်းဘဝမှာမောင်နဲ့သားလေးရှိရင်ပြည့်စုံပါပြီမောင်ရယ်။ #လေယူရာယိမ်း
