အပိုင်း(၁၉)
သဘက်ခါစေ့စပ်ပွဲမို့ ညနေသူ့ကိုလေဆိပ်မှာသွားကြိုရဦးမည်။ ညတိုင်းဖုန်းထဲမှာပဲ မြင်နေရတာကြောင့် လွမ်းစိတ်ကပိုရသည်။
'အင်း...အခု တောင် လွမ်း လာ ပြီ'
ဒေါက်...ဒေါက်...
တံခါးခေါက်သံကြောင့် သတိဝင်ကာသွားဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။တီလေးက တစ်ခုခုပြောစရာရှိသည့်ပုံစံမို့ ကိုယ်ကသာအရင်စမေးလိုက်ရသည်။
"တီလေး....ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"
"ယိမ်းလေး..အောက်မှာအကိုကြီးတို့တွေရောက်နေကြပြီ"
"...."
ပျော်သွားတာမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ့်စေ့စပ်ပွဲကိုလာပေးလို့ ကျေးဇူးတင်မိပါသည်။ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်ပဲ လာလာ ယိမ်းမျက်နှာတော့မငယ်ရဘူးပေါ့လေ။
တီလေးနဲ့အတူ အောက်ထပ်ကိုသာဆင်းလာလိုက်သည်။အောက်ထပ်တွင် ဖေဖေမျက်နှာခပ်တင်းတင်းကြောင့် အသက်ပင်မရှုရဲပေ။
"ဟို....သခင်မကြီးနဲ့မမလေးတို့ကိုကိုလေးတို့လဲပါလာတာလား"
"ငါ့ မိသားစုငါခေါ်လာတာ ပြဿနာရှိလို့လားလေယူရာယိမ်း"
"......"
"ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ယူမယ့် ကောင်ရဲ့မျက်နှာကိုလာကြည့်တာ မဂ်လာပွဲကိုလာဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူး မင်းမရှက်ပေမယ့် ငါရှက်လို့"
"အို!အကိုကြီး ကလေးကိုဘယ်လိုစကားတွေပြောနေတာလဲ"
"အမလေး မြယဥ်ရယ် ညည်းအကိုပြောနေတာတွေကမှားလို့လား"
"....."
"ဒါနဲ့ မင်းအကောင်ကိုရော မတွေ့ပါလား မင်းကအတင်းယူထားတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်"
"ဖေဖေ!!!
ဘာစကားမှဆက်ပြောလို့မရတော့ပေ။ ထို့နောက် တီလေးပြောလာသည့် စကားကြောင့် နေရာမှထထွက်လာမိသည်။
"ယိမ်း လေယာဥ်ချိန်ဆိုက်ချိန်နီးနေပြီမလားသွားတော့လေ..တံတားဦး ထိသွားရမှာဆိုတော့အခုချိန်သွားမှ"
"ဟုတ်...ဖေဖေ ယိမ်းကိုခွင့်ပြုပါဦး"
"ဟက်.....ဖြစ်ပျက်နေလိုက်တာ ရွံဖို့ကောင်းအောင်"
YOU ARE READING
Date
RomansBL Myanmar# ဘာ လဲ ဟိုအဖိုးကြီးကြောင့်လား..ပိုက်ဆံ ရှိ လို့ လား..ကျွန်တော်မှာလဲရှိတယ် သူနဲ့မတွဲနဲ့ သူပေးသလောက်ပေးနိုင်တယ်။ #ရက်စွဲထင်စေ ယိမ်းဘဝမှာမောင်နဲ့သားလေးရှိရင်ပြည့်စုံပါပြီမောင်ရယ်။ #လေယူရာယိမ်း
