සුදු අරලිය...

සුදු අරලිය මල් කිනිත්තේ එකොලොස්වැනි කුසුම...

" ගුඩ් ආෆ්ටර්නූන් එව්‍රිවන්.."
" දිස් ඊස් ද ටයිම් වෙන් දී ඉන්වයිටඩ් ගෙස්ට්ස් හූ කේම් ටු ද ස්පෝර්ට්ස් ෆෙස්ටිවල් ඔෆ් අවර් කොලේජ් විල් බී ලෙඩ් බයි ද වෙස්ටන් බෑන්ඩ් ඔෆ් ද කොලේජ් ඇන්ඩ් ගෙටෝන් දි මේන් ස්ටේජ්.."

ස්ටේජ් එකේ ඉඳන් අනවුන්ස් කරන මීඩියා යුනිට් එකේ කොල්ලා කියලා ඉවර කරනකොටම වගේ කේශාන් අයියගෙ විධානෙත් එක්ක වෙස්ටන් බෑන්ඩ් එක ප්ලේ කරන්න ගත්තා..

අහසේ පොලවේ සෝන්ග් එක තමා උන් ප්ලේ කලේ.. ගැම්මට ප්ලේ කරගෙන එන වෙස්ටන් බෑන්ඩ් එක පිටිපස්සෙන් චීෆ් ගෙස්ට්ලා ටික ඇවිදගෙන ආවා.. ස්ටේජ් එකට යනකම් පාර දෙපැත්තෙ ස්කූල් ඔෆිසර්ලා එක්ක කැඩෙට් ටීම් එකේ කොල්ලො හිටගෙන හිටියෙ හරි සීරුවට.. හව්ස් හතරෙ කොඩි පිලිවෙලට දෙපැත්තෙන් හිටවලා තිබ්බා.. පටන් ගන්න තැනේ ඉඳන් පුදුම ගැම්මක් තියෙන්නෙ..

තේව් අයියා , ඩිපියුටි හෙඩ් ප්‍රිෆෙක්ට් අයියලා තුන්දෙනාගෙන් කෙනෙක් , ස්පෝට් කැපා එක්ක හව්ස් කැපාලා හතරදෙනා පිලිවෙලට නැශනල් ප්ලැග් එක , ස්කූල් ෆ්ලැග් එක , ස්පෝට් ෆ්ලැග් එක , හව්ස් ප්ලැග් හතර රඳවලා තිබුණ කොඩි කණු ලඟින් හිටගෙන හිටියා..

ගෙස්ට්ලා ටික බෑන්ඩ් එක පස්සෙන් ගිහින් නතරවුනේ කොඩි කණු ලඟ සීරුවෙන් ඉන්න අයියලා ඉස්සරහින්..

ටික වෙලාවක් යනකොට කොඩි ටික ආරාධිත අමුත්තන් අතින් අහස උඩට ඉස්සුනා.. හුලඟට දඟලන කොඩි දකිනකොට හේතුවක් නැතුවම මගේ ඇස් වල කඳුලු පිරුනෙ ඉස්කෝලෙ ගැන දැනුන ආදරේටද නැත්තන් වෙන මොකකට හරිද කියලා මම දන්නෑ..

අහස උසට ඉස්සුන කොඩියෙ ලණුව ආරාධිත අමුත්තන් අතින් තේව් අයියත් එක්ක එතන හිටපු සෙට් එක අතට ලැබෙද්දි ඉතුරු ඩිපියුටි හෙඩ් ප්‍රිෆෙක්ට්ලා දෙන්නයි , වයිස් ස්පෝට් කැපායි එක්ක වයිස් හව්ස් කැපාලා හතරදෙනා ඉස්සරහට ආවා.. තේව් අයියලා අතින් ලණු හත අරගෙන ඒවා ගැටගහපු ඒ අයියලා අඩියක් පිටිපස්සට ගිහින් සීරුවෙන් හිටගත්තා..

ඒ එක්කම වගේ වෙස්ටන් බෑන්ඩ් එක ජාතික ගීය ප්ලේ කරන්න පටන් ගත්තම හැමෝම හරි සීරුවට හිටගෙන එක හඬින් ජාතික ගීය කිව්වා.. ඊටපස්සෙ ප්ලේ කලේ පාසල් ගීතෙ.. මුලු ඉස්කෝලෙම ලමයි එකම හඬින් පාසල් ගීතෙ කියනකොට දැනුනෙ කියාගන්න බැරි අමුතු හැඟීමක්..