අපි ගෙදර ආවේ දැන්.. අද මෙහෙ ඉන්න අන්තිම දවසනෙ කියලා අයියා එයාගෙ ඔන්ලයින් ක්ලාස් දෙකකුත් කට් කරගෙන මාත් එක්ක රවුම් ගහන්න ගියා..
අපි එයාගෙ යාලුවො එක්ක බෝලත් ගැහුවා..
ආ..... එතන හිටපු අක්කලා එහෙම නරකත් නෑ අනේ.. එයාලා තේව්වට පොඩ්ඩක් ලයින් තමා..
එහෙම කියලා එයාලා මේ ' මූ මගේ වස්තුවෑ ' කියන් අයියගෙ ඇඟේ එල්ලෙන්න එන්නෙ නෑ.. ලැබුනොත් හා , නැත්තන් ඒත් හා ලයින් එකේ උන් ඉන්නෙ..
එතන එක අයියෙක් ඉන්නවා.. ඌ නම් ලිඳ පතුලෙන්ම තිසක්යට ලව්.. ම්හු.. කොහෙද..? ඒකි කැමති නෑලු ඒ අයියට.. තුන් පාරක්ම එයාව රිජෙක්ට් කරලා..
එයා එහෙම කලේ තේව්වට ලව් නිසා කියලමයි මටනම් හිතෙන්නෙ..
" බබා වොශ් දාගෙන එන්න.."
මං හිටියෙ හඩ්ඩෙක් වගේ.. ඔව් ඔව්.. අර දූවිල්ල ගොඩේ නටලා නටලා උදේ සුදුවට හිටපු මං දැන් දුඹුරු පාට වෙලා..
අපි හෙට උදේ යනවා කියලා දැනගත්තම අයියලා , අක්කලා ටික හරියට දුක් වුනා..
මොනා කරන්නද අනේ..? යන්න වෙනවනෙ..
එක අක්කා කෙනෙක් ගෙදරට දුවලා , මට ජෑම් පේර මල්ලක්ම කඩාගෙන ආවා අරන් ගිහින් කන්න කියලා.. හරි ආදරෙයි අනේ එයාලා මට..!!
අයියගෙ යාලුවොන්ගෙත් මූනවල් තැලිච්ච පාන් කෑලි වගේ වෙලා.. එයාලටත් දුකයිලු..
" අදත් තිසක්යා අක්කලා ඇවිත්.."
අයියා මට එහෙම කිව්වම මම ලාවට ඔලුව වැනුවා..
අර එදා රෑ ආවෙ එයාලා , අපි පික්නික් එකක් ගිය දවසෙ.. අන්න එදා ඉඳන් එයාලා අද වෙනකම් හැමදාම හැන්දෑවට ආවා.. ඒ ඇවිත් මහා රෑ ගියෙ..
තිසක්යලා ආවම අයියා දැන් වැඩිය පහල ඉන්නෙ නෑ..
මුලින් මං පහල ඉන්න අකමැති උනාට , දැන් දැන් අයියම මාවත් ඇදගෙන උඩට එනවා.. අනේ මන්දා ඉතින්.. මටත් මොකෝ..?
කොහොමත් මට අර සනුජි කියන එකීව පේන්න බෑ.. ඒකිටත් මාව පේන්න බෑ..
" සුදු මහත්තයා.. යාලුවා එක්ක වොශ් දාගෙන පහලට එන්න.."
" අද ඩිනර් එක ගන්න දිලීප් අංකල්ලත් ඉන්නවා.."
YOU ARE READING
සුදු අරලිය...
Non-Fiction" ඇයි අයියෙ ඔයා කොයි වෙලෙත් මාව සුදු අරලිය මලකට සමාන කරන්නෙ.." මං අයියගෙ මූන දිහා බලන් අහනකොට එයා මගෙ ඇස් දෙක දිහා බැලුවා.. මගෙ අයියගෙ මූනෙ ඇඳිලා තිබ්බෙ හරි ලස්සන නිවිච්ච හිනාවක්.. " ම්ම්ම් මොකද මගෙ චූටි මහත්තයා මට සුදු අරලිය මලක් නිසා.." " අනේ.. හේ...