YARAMAZ (GAY)

3.5

Hayatım boyunca her zaman bir B planım vardı.A planım genelde duygusal ve duyguların yoğun olduğu kısım olurken B planım daha acımasız ve tamamen akıldan oluyordu.

İşte tam bugün B planıma geçmeye karar vermiştim.Ağlayarak bir şeyler çözülemezdi.Ahmet'in bana bazı duygular hissettiğini biliyordum. En azından gözlerine baktığımda anlıyordum.Fakat korkuyordu,hem korkuyor hem de böyle bir şey yapmak ona yanlış geliyordu.

Onun zincirlerini kıracak tek kişi bendim.Onun güvenini kazanacak ve ona bu yolun hissettiği kadar yanlış olmayacağını gösterecek olan kişi bendim.

Bunuda en iyi bana olan hislerini göstermesini sağlayarak yapabilirdim. Bu kendi kendine olmazdı.Ahmet'i tanıyordum.Aşkından ölse dahi bunun yanlış olduğunu bildiği için asla bir şey yapmazdı.

Öncelikle his, kıskançlıktı.Sevdiğini başkasından kıskanmak.Benim ilk adımım buydu.Sonuçta benimle olmayacaksa ileride zaten böyle bir şey yaşayacaktım.Bunuda gözünün önüne getirmeliydi.İşte ben bugün o geleceği biraz geriye çekip onu delirtecektim.

"Osman eğer bir kere daha anlamadım dersen yemin ederim seni döve döve öldürürüm." dedim yan yana yürüdüğüm çocuğa dönüp.Gözlerinin hâlâ telefonda olduğunu görünce ensesine vurdum."Lan Osman!"

Sınıf arkadaşım Osman kafasını telefondan kaldırıp bana baktı. Yeni yeni uzamaya başlayan sarı sakalları güneşte parlıyordu.

"Lan amına kodumun çocuğu anladım anladım! Allah'ım yarabbim ya." diyerek telefonunu cebine attı.Gözlerime devirerek çantamı sırtıma taktım.

"Sen malsın ben bir daha söyleyeyim de." dediğimde bana dönüp kafama vurdu. Gözlerimi büyültüp benden kaçan çocuğun peşinde koştum ve kalçasına sağlam bir tekme geçirdim.Bana tekrar vurmak için koşmaya başladığında geri geri koşmaya başladım.

Sahilde yürüyen insanların içinde kahkaha atarak koşarken birkaç dakika boyunca geri geri koştum.Başım dönmeye başladığı an önüme dönmek için durduğumda sırtıma çarpan bedenle duraksadım.

Sırtına çarptığım bedene omzumun üstünden baktığımda tanımadığım bir adamın yüzüyle karşılaştım.Kaşlarımı çatarak ona bakmaya devam edince güldü.

"Merhaba?" diyerek göz kırptığında anında bedenimi ondan ayırdım. Üstümü başımı düzeltip Osman'a bakınca Osman nefes nefese yanımıza yaklaştı.

"Abi ne yapıyorsun burada ya?" Osman az önce çarptığım adama doğru yaklaşıp boynuna sarıldığında adamda ona sarıldı.Adam hâlâ bana bakmaya devam ediyordu.Kaçamak bakışlarla etrafıma bakarken Osman adamdan ayrılıp bana döndü.

"Efe bak bu abim,Serkan ismi." diyerek abisine döndü."Abi bu da Efe,sınıf arkadaşım." dediğinde adını Serkan olarak öğrendiğim adam kafasını sallayıp elini bana uzattı.

"Memnun oldum." dediğinde kafamı sallayıp sahte şekilde gülümsedim.

"Bende." diyerek elimi geri çekmek istediğimde bırakmadı.Elimi kendine doğru çektiğinde istemsizce ona doğru yaklaşmak zorunda kaldım.Gözlerini kolumda gezdirmeye başladığında Osman'a baktım.

"Çok güzelmiş dövmelerin." dediğinde gözlerimi Osmandan çekip ona çevirdim. Bende gözlerimi koluma indiğimde kafamı salladım.

"Teşekkür ederim." Gayet mesafeli şekilde konuşsamda o sanki kırk yıldır görüşüyoruz gibi davranıyordu.

"Aslan mı bu?" dedi bu sefer dirseğime doğru bakarken.Sadece kafamı sallayarak cevap verdiğimde incelemeye devam etti."Bende çok yaptırmak istiyorum da cesaret edemiyorum." dediğinde burun kemerimi çektim.

"Bazı şeyler cesaret ister." dediğimde dişlerini göstererek güldü ve kafasını salladı.Tişörtümün kolunu omzuma doğru sıyırdığında gözlerimi açarak Osman'a baktım.Osman gülmemek için dudaklarını birbirine bastırıyordu.

"İyi bildiğin bir dövmeci var mı?" diyerek omzumu biraz daha sıyırdığında tam dudaklarımı aralayacaktım ki birden bir hakaretlilik oldu.

Güçlü bir kol beni belimden kavrayıp geriye doğru çektiğinde karşımdaki adamın eli omzumdan ayrılmıştı. Yutkunarak arkama baktığında bu kişinin Ahmet olduğunu gördüm. O kadar sinirli bir ifadeyle Serkan'a bakıyordu.Şaşkın gözlerle önce ona daha sonra Serkan'a baktığımda onunda kaşlarının çatık olduğunu gördüm.

"Noluyor?" dedi Osman'a bakarak.Osman bir Ahmet'e birde abisine bakınca kafamı kaldırıp Ahmet'e baktım.

"Ahmet." dedim yumuşacık bir ses tonuyla. Gözleri saniyelik olarak bana kaysada tekrar sinirli gözlerle Serkan'a baktı.

"Asıl sana noluyor kardeşim,ne dokunuyorsun çocuğun orasına burasına." dediğinde Serkan kaşlarını daha da çattı.

"Ne?"

"Ne diyen ağzını sikerim lan! Çocuk izin verdi mi senin dokunmana! Sanat eseri inceler gibi neye bakıyorsun?!" dediğinde Serkan anlamsız bakışlarla Osman'a baktı.Osman anında bana bakarken kaşlarımla gitmesi için bir işaret yaptım.Osman Ahmet'e bir bakış atıp abisinin kolunu tuttu.

"Abi gidelim hadi." dediğinde Serkan hâlâ çatılı kaşlarıyla Ahmet'e bakıyordu. Ahmet bir anda kızgın boğa gibi öne atıldığında kolunu tuttum.Osman'a bakarak dişlerimi sıktığımda Osman zorla abisini çektirip önümüzden uzaklaştırdı.

Onlar Osman'ın zorlamasıyla yavaş yavaş gözden kaybolurken bende bakışlarımı onlardan çektim. Kafamı kaldırıp Ahmet'e baktığımda o da bakışlarını aşağı indirdi.

"Neye celallendin bu kadar yiğidim?" diyerek dişlerimi göstererek güldüm. Bakışları gülüşüme kaydığında daha fazla güldüm."Nesin sen kırmızı gören boğa mı?" dedim ve bedenimi ona çevirdim."Yoksa etrafımdaki tüm kısmetlerimi kapatan gizli aşığım mı?"

Son söylediğim cümleyle gözlerimin içine baktı.Kısaca etrafına bakıp tekrar bana baktı ve kafasını eğdi.

"Okul çıkışından beri seni arıyorum ve gördüğüm manzara bu.Şuan çok sinirliyim." dediğinde alt dudağımı ısırıp kıkırdadım.

"Alayım mı sinirini?" diyerek omzunu ısırdığımda bileğimi sertçe kavradı.

"Yürü,ben göstereceğim sana gününü." diyerek benimle beraber yürümeye başladığında dudaklarımı ısırarak peşinden ilerledim.Birkaç adım sonra arabasının önüne gelmiştik. Önce beni bindirip daha sonra kendisi arabaya binerken Osman'a mesaj atmayı unutmadım.

Efe:Kanka olaylar hiç olmadığı kadar yanlış ilerledi.Ama anca bu kadar doğaçlama ve harika ilerleyebilirdi.Emin ol bu olay olmasaydı buna benzer şeyler yaşatacaktım.Okulda görüşürüz.

-

-

-

Geliyorr geliyorrrr