Ben Kaçsam Da Sen Kaçma!
Akşam hiç gelmeyecek sanmıştı. Gitmek, onu görmek, gözlerindeki sevgiye sığınmak ihtiyacındaydı. Ne biçimde olursa olsun, onun tarafından sevilmek ihtiyacındaydı. Sevgisi, yakınlığı bir dirhem azalsa bile katlanamazdı.
"Ben kaçmayı nasıl düşünebildim? Ondan uzak kalabilirmişim gibi... "
Saat beşe doğru Fuat arayıp kafeye gelmesini, oradan birlikte adamın evine gitmeyi önerince;
-Özgür'ü kırdım dün gece, dedi. "Onunla konuşmak zorundayım."
Fuat bir süre sessiz kaldı.
-Özgür kırılmaya yer arıyor. Artık biraz kendini geri çekmesi lazım... Bu konuda anlaştığımızı sanıyordum, Güneş.
-Şartları yanlış konulmuş bir anlaşmaydı, Fuat, dedi kadın kararlı bir sesle. "Seni kırmamak için vermemem gereken sözler verdim."
-Güneş, Özgür gereksiz huzursuzluklar yarattı. Bir yılda kurulan arkadaşlığımızı yerle bir etti. Ne yapmamı bekliyorsun?
-Beni anlamanı. Bırak, bu sorunu halletmenin yollarını arayayım. Ben ikinizden de vazgeçmeyeceğim.
-Nasıl halledeceksin? Adam üzerime yürüdü dün gece. Yemekte de resmen tehdit etti.
-Nasıl tehdit etti, dedi Güneş kaşları çatılarak.
-Söylediklerini tekrar edecek değilim. Sadece Ögür'le aramızda onarılacak bir şey kalmadığını bilmen için söyledim.
Güneş gerginlikle derin bir soluk aldı.
-Bana zaman ver lütfen, dedi. "Hepimizin zamana ihtiyacı var. Zamanla onaracağımızdan eminim."
-Yerinde olsam bu işin peşini bırakırdım. Onun böyle bir şeye yanaşmayacağından eminim. Doğrusu, ben de farklı hissetmiyorum... Sen istiyorsan dostluğunu korumak adına istediğini yap. Buna saygı duyacağım. Ama ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Özgür benim için bitti. O yüzden onu görmek, onun bulunduğu yerde olmak istemiyorum artık.
Güneş yüreğinde bir batma hissetti. Hemen aklına Pazartesi yemekleri, Mahzen Bar'daki keyifli akşamları, Fuat'ın kafesinde buluşup paylaştıkları sohbetler gelmişti.
-Fuat, evlenme kararı aldığımızdan beri yemeklerde sen de yer aldın. Ben bunu ailelere nasıl açıklarım?
-Aileler değil, aile, Güneş. Sadece senin ailen önemli benim için... Annenle ve Yıldız'la konuşma işini bana bırak!
-Bunu nasıl söyleyebiliyorsun, dedi Güneş, kalbi kırıp dökülerek. "Ünsal Amcam'la Meliha Teyzem seni çocukları gibi seviyorlar."
-Onlarla benim de bir meselem yok, dedi adam. "İyi insanlar ama sonuçta Özgür'ün ailesi. Senin ailenle bir tutacak değilim.
-Onlar da benim ailem, Fuat.
-Farkındayım. Ama rica ederim beni bu konuda zorlama... Sen hep yaptığın gibi gidersin ama ben yokum artık.
-Sensiz gitmem.
Bunu duyunca Fuat'ın dudaklarına bir gülüş yayıldı.
-Bunu içtenlikle mi söyledin?
-Elbette, Fuat.
-Mecbur değilsin aşkım, dedi mutluluğunun içinden. "Artık hep birlikte olacağız. Bir akşam yemeğini senden ayrı yemeye katlanabilirim. Ben senin mutluluklarını eksiltmek değil, çoğaltmak için hayatındayım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
B PLANI
Romance-Otuz beş yaşına girdiğinde hala bekarsak birbirimizle evlenelim. Güneş tükürüğünde boğulacağını sandı. Özgür, en iyi dostu ne diyordu böyle? Yaşadığı şoku gizlemek için işi şakaya vurup; -Evleniriz canına yanayım, diyerek güldü. "Tohuma kaçmaktan...
