Bir okuyucum hikayenin biraz yavaş aktığını dile getirince bir not düşme ihtiyacı duydum.
Çok sürükleyici yazan bir yazar değilim. Bunda iki etken var: Birincisi; klasiklerle büyüyen ve modern edebiyatı pek de beğenmeyen bir okuyucu olarak, yazarken de, derinlik sürükleyicilikten daha önemli benim için. Aksini denesem bile yazar olarak gelişimim o yönde olmadığı için becerebileceğimi sanmıyorum. İkincisi; yıllarca senaristlik yapmış ve tv endüstrisinin maddi kaygılarından (reyting konusu) ötürü, zorlama heyecanlar yaratma baskısını fazlasıyla yaşamış bir yazar olarak, heyecan yaratma ve sürükleyici olma kaygıları bende direkt olarak ters etki yaratıyor. Açıkçası, öyle olmayı reddediyorum.
Bu benim dilim ve üslubum; değiştirmek istemediğim gibi, değiştirmeye çalışsam bile becerebileceğimden kuşkuluyum. Herkes kendi yazma biçimine sadık kalmalı, tarz ve üslup adına.
Bu yüzden az okunduğumun farkındayım. İstemiyor muyum daha fazla kişi tarafından okunmayı? Elbette istiyorum. Ama olduğum biçimimle, tarzımı beğenen kişiler tarafından.
Sizi sıkıyorsam, belki de ben size göre bir yazar değilimdir. Türkçe'yi doğru dürüst kullanmayı beceremeyen (Açıkçası, okurken ağzıma berbat bir tat gelip yerleşiyor) ama sürükleyici hikayeler/romanlar yazdıkları kuşku götürmez olan yazarlar çok burada. Zaten çokça da okunuyorlar.
Ben köşemde iyiyim. Sizce de iyiysem, konuğum olun. Değilsem, yine başımın üzerinde yeriniz var; kimbilir, belki okuyucu kimliğinize hiç ummadığınız şeyler katabilirim. Siz de eleştirilerinizle bana daha iyiye doğru değişmem konusunda yardımcı olabilirsiniz (Zayıf noktalarımın kiminin farkında olsam da, olmadıklarım da vardır muhakkak).
Sevgiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
B PLANI
Romance-Otuz beş yaşına girdiğinde hala bekarsak birbirimizle evlenelim. Güneş tükürüğünde boğulacağını sandı. Özgür, en iyi dostu ne diyordu böyle? Yaşadığı şoku gizlemek için işi şakaya vurup; -Evleniriz canına yanayım, diyerek güldü. "Tohuma kaçmaktan...
