KİM NAMJOON
Kim Namjoon Kore'nin Seoul kentinde bir benzicide çalışan 27 yaşında sıradan bir gençti.
Hayatı öyle dikkat çeken maceralı falan değildi. Kendince gayet güzel geçiyordu.
Aslında Mimarlık fakültesini bitirirken bu benzincide çalışıcağı aklının ucundan geçmezdi ama hayat insanı aklından geçmeyenlerle sınıyor.O yinede umudunu kaybetmemiş ve ünlü mimarların olduğu bir kaç şirkete cv bırakmıştı ve oralardan haber bekliyordu...Sevdiği birkaç arkadaşı dışında hayatına yeni birilerini almayı sevmezdi. Ona yetecek kadar arkadaşı vardı zaten hayatında ...Yoongi,Taehyung ve Hobi.. Dördü çocukluk arkadaşıydı birbirlerinin her şeylerini bilirlerdi. Hobi bir oyuncakçıda çalışıyordu ama oda üniversite bitirmiş fakat kendi mesleğinde iş bulamamıştı.Hobi Güzel sanatlar fakültesinde dans bölümünü bitirmiş kendi dans salonunu açmak için bu oyuncakçıda çalışıp para biriktirmeye uğraşıyordu.
Yoongi ise üniversite okumamasına rağmen çok sevdiği için şarkı sözleri yazıp kendi kendine kayıtlar yapıyor onunda hayali belki bir gün şarkılarını özgürce yazıp söyleyebileceği bir kayıt stüdyosu açmaktı..
Taehyung Namjoon ile aynı benzincide kasiyer olarak çalışmasına rağmen o diğerleri gibi henüz mezun olamamıştı. Hobinin bitirdiği Güzel Sanatlar fakültesinde resim bölümünde okumaya devam ediyordu.
Yoongi her sabah olduğu gibi yine arkadaşlarını uyandırmaya çalışırken Namjoon ve Hobi hiç oralı değil gibi uyumaya devam ediyordu. Taehyungla odası onun odasına yakın olduğu için Taehyung onun gürültüsüne daha fazla katlanamadığı için söylenerek yataktan kalkmış banyoya ilerleyip elini yüzünü yıkamıştı.
"Yoongi hyung artık daha fazla bağırmasan mı ? " diye söylenince Yoongi ona ters ters bakıp "Bağırmazsam bu salaklar sence kendi başlarına kalkıp işlerine gidebilir mi?" Diye sordu. Taehyung ona hakverip yerinden kalkıp Namjoonla Hobinin yattığı odaya ilerledi." Canım hyunglarım artık kalksanız mı ? Hani sayenizde işe geç kalıyoruz da biraz" demiş ama ikiside onu takmayınca Taehyung bu sefer sinirle önce Hobinin üstüne atlamış daha sonra onun uyandığından emin olup Namjoonun üstüne atlamıştı..
Namjoon"Yahhhh Taehyung ne yapıyorsun senin yüzünden sakatlanıcam" diyince Taehyung da ona göz devirip "İnsan gibi çağırınca kalkın o zaman hyung" diye söylendi.
Yoongi elinde kahvesiyle mutfaktan olanları büyük bi keyifle dinliyordu. Kendi kendine söylendi "Beterin beteri vardır dostlarım ben çağırınca kalksaydınız o zaman"...
Hobi ve Namjoon banyoda yüzlerini yıkayıp mutfağa geçtiler.Yoongi her sabah olduğu gibi sofrayı hazırlamıştı. Namjoon"Yoongi bundan sonra mümkünse sabahları bizi senin uyandırmanı tercih ederim az kalsın sakat kalıyorduk kardeşim bune böyle ya " diye söylenince Taehyung ona ters ters bakıp "hııhh" diyip yan tarafına döndü...
Hobi "Canım Taetaem sen küstün mü ? Bakma sen Namjoon Oppana o şaka yapıyor " diye dalga geçip Taehyungu kolunun altına sıkıştırıp yanaklarını sıktı.. Taehyung "Offf Hobi hyung ben çocuk değilim artık yapma" diye söylenirken Namjoon "Olur mu öyle şey sen hala bizim bebeğimizsin"dedi. Kahvaltılarını bitiren dörtlü hızlıca masayı toplayıp işe gitmek için hazırlanıp evden çıktılar.
Evden çıktıktan sonra Hobi ile Yoongi aynı yerde Namjoon ile Taehyung aynı yerde çalıştığı için vedalaşıp kendi iş yerlerine doğru yola çıktılar.
Yolda giderken Taehyung"Namjoon hyung biz hayatımızın aşkını ne zaman bulucaz acaba diye" sordu.
Namjoon "Ah Taetae bazı şeylerin zamanı vardır o zaman geldiğinde önüne ne engel çıkarsa çıksın o seni bulur merak etme" diyip kolunu Taehyungun omuzuna atıp evlerine pekte uzak olmayan iş yerlerine doğru yürümeye devam ettiler. Benzinciye geldiklerinde iş kıyafetlerini giymek için soyunma odasına geçip üzerlerini değişip Taehyung kasanın başına Namjoon da dışarda benzin pompalarının olduğu yere geçti...KİM SEOKJİN
Kim Seokjin Mimarlık fakültesini bitirdikten sonra kendi ofisini kurup kardeşi Kim Jungkook ile birlikte Seoul'ün en elit kişilerinin evlerini ve iş yerlerini dekore eden 30 yaşında bakımlı ve kendine bakmayı seven bir adamdı..Yanlarında yine kardeşi kadar çok sevdiği Jimin de vardı. Seokjin üniversiteden sonra ailesi ile yaşamak istemediği için kardeşi ile birlikte ayrı bir eve çıktı yinede aile ziyaretlerini haftada bir gün mutlaka aksatmadan yapıyordu. Dövüş sanatlarına olan ilgisi yüzünden hafta sonlarını spor salonunda geçiriyordu...
Seokjin bu gün iş yerine geçmeden önce önemli bir görüşmesi olduğu için arabasına bindi ve görüşmenin yapılacağı otele doğru yola çıktı..
"Ah Tanrım cidden tamda bitecek zamanı buldu"diye söylendi Seokjin arabanın benzin ikaz lambasını görünce.. Yetişmesi gereken önemli bir görüşme vardı ve beklemeyi de bekletmeyide hiç sevmezdi... Şimdi mecbur yol üstünde bir benzinciye uğramak zorundaydı yoksa yolda kalabilirdi. Neyseki 700 metre sonra bir benzinci olduğunu gösteren tabelayı görünce rahatladı ve benzinciye doğru sürmeye devam etti.
Benzinciden içeri girip boş olan pompalardan birinin önünde arabayı durdurdu. Camını indirdi ve arkası dönük olan gence seslendi "Bakar mısın? Fulle lütfen"... Kendisine seslenildiğini duymayan genç hiç oralı değildi hala sohbete devam ediyordu fakat Seokjinin sabrı taşmaya başlamıştı. Arabadan hırsla inip gencin yanına ilerledi ve omzuna sertçe dokunarak "Sana sesleniyorum duymuyor musun?" diye bağırdı. Genç neye uğradığını şaşırmıştı."Görüşmemin başlamasına çok az kaldı ve ben burda senin sohbetini bekleyemem küçük bey bir an önce işini yaparsan çok iyi olur"diye söylendi..
Genç mahçup bir biçimde özür dileyerek hemen arabaya pompayı taktı depoyu doldurup ücreti söyledi. Seokjin kredi kartıyla ücreti ödedi tam arabasına binicekken genç, şöför kapısının olduğu tarafa doğru ilerleyip "Çok üzgünüm efendim sizi beklettiğim için" diyerek Seokjinin önünde eğildi. Seokjin "Bundan sonra iş saatlerinde sohbet etmek yerine işine baksan çok iyi olur"diyip arabasına binip gencin yanından uzaklaştı...
Görüşmesini bitirip şirkete geri döndüğünde sekreteri kapıda onu karşıladı. "Bay Kim işe yeni alınıcak mimar için istediğiniz cvleri masanıza bıraktım efendim" dedi. Seokjin onu başıyla onaylayıp odasına girip masasına yöneldi sekreterinin söylediği cvlere göz gezdirip kendi kriterlerine uyan birini göremeyince sıkıntıyla ofladı..