One Good Reason [COMPLETED]

Kabanata 37 : Paalam

Kabanata 37

Paalam

---

Alam ko ang pakiramdam ng namatayan.

Alam ko ang pakiramdam ng mawalan ng magulang.

Kahit pa, sinasabi nating hindi natin mahal. We hate our family but in the end, I know deep inside our hearts, mahal natin sila at hindi tayo papayag na masaktan sila.

Ano ba ang pipiliin? Romantic love or family?

Ayaw kong piliin niya ako. Ayaw kong mawala ang importanteng tao sa buhay niya-Ang mama niya-Pamilya niya katumbas lamang ay ako. I'm worthless. He should never choose me.

Masakit. Loving the person you love and eventually, leaving that person to love someone else.

Namumugto ang mata niya. I see the redness on his eyes. I see how hurt he is.

"Yvan, piliin mo iyong mama mo." My tears fell again and again. Umiling ako. Nasasaktan ako dahil gusto ko siyang sandalan ngayon. Nanghihina ako sa nangyayari. Nanghihina ako sa nangyari kay lolo at ngayon, nanghihina ako dahil dapat ko siyang pakawalan.

Ayaw ko siyang pakawalan. Gusto ko sa tabi ko lang siya. Gusto ko andito siya sa akin habang hinihilom ko ang sugat. Pero ayaw kong magkaroon ng komplikado. I want to choose his family over me.

"No!" Sumbat niya. Umiling iling siya. Hinawakan ko ang mukha. I wipe his tears.

"Pakasalan mo si Sarah." I know this is the hardest thing I've said to him. Tinitigan niya ako. I wipe his tears.

"Yvan. Huwag mo hayaang mawala ang mama mo sayo. Mga bata pa tayo. You should never choose me. Choose your family, not me. Ayaw kong mawala ang mama mo. Ayaw kong magalit ang mama mo sa akin. Wala na akong mama Yvan. Wala na akong magulang. Nawalan na rin ako ng lolo. Ayokong mangyari iyon sa iyo," mas humigpit ang pag-iyak ko.

" Naiintidihan mo? "Tumulo muli ang luha ko." Naiintindihan mo ako Yvan? "Patuloy siya sa pag-iling.

" Mahal kita. Tandaan mong mahal na mahal kita at alam kong mahal mo rin ako, diba? "Umiyak na siya ngayon. Nilapit ko ang mukha ko sa kanya. Our nose touch. Patuloy siya sa pag-iling.

I kissed him. He respond to my kisses while we both cry.

" Are you okay? " Mahinahon na niyang tanong ngayon. Umiling ako at umiyak.

" Nasigawan ko si lolo. Yvan!" My voice broke. Niyakap niya ako ng mahigpit. "It's not your fault. Baby, It's not your fault." Patuloy sa pag-alo niya sa akin. Umiling ako at umiyak. "Hindi. Kasalanan ko lahat Yvan. Nadala lang ako. Kaya ko iyon nagawa-"