အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 89

♎️Chapter 89
Another life-2

ဖုယွမ်ကျိုး အတန်းထဲသို့ပြန်လာခဲ့၏။

ယွမ်ယဲ့ကမူ ထုံးစံအတိုင်း အတန်းလာမတက်ခဲ့ပေ။ ဖုယွမ်ကျိုးသည်လည်းထိုအတိုင်းဖြစ်စေချင်ခဲ့သည်၊ သူတို့သည် အတန်းတူရုံမက စားပွဲခုံတစ်လုံးထဲတွင်လည်းအတူထိုင်ရသေးသည်။ အကွာအဝေးမှာနီးကပ်လွန်း၍ လူများကိုစိတ်ဖိစီးစေသည်အထိ။

ထိုအချက်ကြောင့် သူသည် ထိုင်ခုံပြောင်းပေးရန် တာ့ယန်ကိုအကြိမ်ရေမနည်းတောင်းဆိုခဲ့သော်လည်း တာ့ယန်က ဆန်းကြယ်သည့်အပြုံးဖြင့်ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။

ယွမ်ယဲ့သုံးနေသည့် စားပွဲနှင့်ထိုင်ခုံပင် သူ့အတွက်ရွံစရာကောင်းလွန်းနေ၏။ ထိုသူမရှိသည့်အချိန်ဆိုလျှင် ဖုယွမ်ကျိုးသည် စားပွဲနှင့်ထိုင်ခုံကို ကန်ကျောက်ပစ်ချင်စိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်နေရတတ်သည်။

သို့တစေ တကယ်တမ်းတွေးကြည့်လိုက်သည့်အခါတွင်လည်း သည်လောက်အထိလုပ်နေရန်မလိုပေ သူသည်ကား မျောက်မှိုင်မှိုင်သည့်မျက်နှာဖြင့် ထိုင်ခုံကိုကျောမှီကာထိုင်လိုက်မိသည်။ အတန်းချိန်များကို ဆက်တိုက်တက်လိုက်ရသည့်တိုင် မငြီးငွေ့ပေ။ ဖုန်းကိုထုတ်ကာ နိုင်ငံခြားမှသူငယ်ချင်းဖြစ်သူ လော့ရန်စုန့်ကိုမက်ဆေ့ချ်အနည်းငယ်ပို့လိုက်ပြီး စကားပြောနေလိုက်၏။ သူ ယနေ့လုပ်သည့် ဘတ်စကတ်ဘောပြိုင်ပွဲတွင် ဆုရသည့်အကြောင်းကြွားလိုက်သည်။

လော့ရန်စုန့်ကနိုင်ငံခြားတွင်နေထိုင်သူဖြစ်ပြီး အချိန်ကွာခြားချက်ကြောင့် သူဘက်တွင် ညအချိန်ဖြစ်နေကာ ပြန်စာမရခဲ့ပေ။ သို့ပါသော်လည်း လော့ရန်စုန့်က အိပ်ရာမှနိုးသည်နှင့်သူ့ကိုစာပြန်လာခဲ့သည်။

သူတို့သိကျွမ်းလာခဲ့ကြသည်မှာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိခဲ့ပြီ။ အားလုံးနီးပါးကိုထုတ်ပြောနိုင်ခဲ့ပြီး တစ်ယောက်ဘဝအကြောင်းကိုတစ်ယောက်မျှဝေခဲ့ကြသည်၊၊ သူတို့အပြန်အလှန်ရင်းနှီးနေကြသော်လည်း ၎င်းတို့၏နာမည်ရင်းနှင့် ဓာတ်ပုံတို့ကိုမူဖလှယ်ခြင်းမရှိခဲ့ကြပေ။ ၎င်းသည်ကား သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှ စကားလုံးများမလိုအပ်သည့်နားလည်မှုပင်။