✨Eskiden Yaz✨

Saçımdaki Yaprak

Batu'nun belime koyduğu elinin hissiyle bedenim gerginlikten bi yay gibi gerilmişti sanki her şey çok normalmiş gibi gülümsedim.
Toprak gelinliğini tekrardan hızlıca bi silkeleyip düğün fotoğrafçısına seslendi. "Tamam bi tane daha çekelim." İsteği üzerine toplu bi düğün fotosu çektiriyorduk ve şansa az önce öptüğüm çocukla yanyana gelmiştim -Tesadüf olmadığını biliyordum. Yüzüne bakmasam bile su an Batu'nun sırıtan yüzünü hayal edebiliyordum.- Belimdeki elini iyice sıkıp beni kendisine yaklaştırdı. Gülümseyişim yüzümdeyken dişlerimin arasından mırıldandım.
"Nıpıyırsın?" o ise fotoğrafı umursamadan rahat bi şekilde bana döndü.
"Böyle uzak durursan kimse sevgili olduğumuzu anlamaz."
Kaşlarımı çattım ve ona dönüp çıkıştım "Yavaş!" ve fotoğraf ışığı yüzümüze patladı.
"Al işte aptal gibi çıktım." Batu hala en ufak bi umursama emaresi göstermeden şımarık bi şekilde gülümsüyordu, sanki beni kızdırdığı için mutlu gibiydi. Elini yavaşça yanağıma koydu, en son bunu yaptığında yaşadığımız an gözlerimin önünden geçtiği için yanaklarımı ateş bastı.
Bana doğru eğilip fısıldarken "Merak etme" dedi sır verircesine  "senin kötü çıkmana imkan yok."
Elini hızlıca ittirirken mırıldandım. "Şey teşekkür ederim." Ellerimi nereye koyucağımı bilemez şekilde yine eteğimin ucuna atmıştım.
"Selen" beni bu utanç anından kurtaran kahramanıma büyük bi gülümsemeyle döndüm.
"Toprak abla"
"Bugün yanında getirdiğin yakışıklı nerede?"
Batu'nun çenesinin kasıldığını görünce ruhum çekildi "Hangi yakışıklı ya?"
"Kuzey Demir" Cenk abi elinde tuttuğu bardağıyla yanımıza geldi. "Kısa süreli bi tatile çıktığını duymuştum ama burada olduğunu bilmiyordum açıkçası."
"Sen Kuzey'i-"
"Ah Cenk Kuzey'in babası için çalışıyor."
Ağzımdan küçük bi şok nidası çıktı "ne!" Cenk abi Toprak abla kadar rahat gözükmüyordu, ciddi bi ifadeyle bana baktı.
"O çocukla fazla samimiyet kurma selen."
"Aa o niye hayatım?" Toprak abla sevgili kocasına sorgularcasına bakarken
Batu memnun ve rahatlamış bi gülümsemeyle bana 'o cocuktan bi b*klar çıkıcağını biliyordum' bakışı attı.
"O aile için pek iyi söylentiler yok mecbur kalmadıkça bulaşmaması en iyisi."
İstemsiz kekeledim. "n-nasıl söylentiler?"
"Cenk kızı korkutmasana! Selen boşver onu saçmalıyor işte." Cenk abi toprak ablanın kaş göz hareketiyle hemen yerine sindi ve kendi aralarinda fısırdaşmaya başladılar. Bense endişeyle Batu'ya baktım. Elleri ceplerinde omuz silkti. "Bi şey olmaz artık uzak durursun."
"Kuzey tehlikeli demedi ailesi dedi Batu."
"Aynı şey."
"Değil gidip Kuzey'e sorucam."
"Aynen hatta git hemen şimdi sor aile sırlarını öğrendin diye kafandan vursun seni."
Gözlerim dehşetle açıldı "k-kuzey öyle bi şey yapmaz."
"Bilemezsin kızım çocukluk arkadaşın değil ya. Gerçi..." dedi muzur bi gülümsemeyle "çocukluk arkadaşlarına da güvenilmiyor bi anda seni öpüveriyorlar." Aniden yüzüme basan sıcakla gözlerimi yere çevirdim kulaklarıma kadar kızardığıma emindim.
"s-sen öpücektin asıl!" dedim kekeleyerek "Elini yanağıma koydun ya ben şey sandım."
Şımarık gülümsemesi yüzünde iyice yayılırken bana doğru eğildi.
"Ne sandın?" yine nefesimi tutmuştum. "Ben saçındaki yaprağı alıyordum." Kaşlarımı çattım gözlerimi yerden kaldırarak ona diktim. "Yalancı!"
"Yoo yalan atmıyorum. Bak hatta saçında bi tane daha var."
Elini yine yanağıma koydu aramızda artık bikaç milimlik mesafe kalmıştı. Gözlerim istemsiz kapandı ve ona doğru uzandım ama boşluğa düştüm. Sırıtarak bize doğru gelen Meriçlere döndü.
"Meriç kalktınız mı?" Benimle oynuyordu! Utanç ve kızgınlıkla dişlerimi sıktım eger elimde bi sopa olsaydı şu an sırtına sırtına vurup onu pataklayabilirdim. 'uyuz salak sey'

"Evet" Meriç her zamanki durgunluğuyla minik bi baş selamı verdi.
"İyi tamam bizimkilere haber vereyim arabanın orada buluşuruz." Tekrar bana döndü "sana da zahmet olucak ama eve sürpriz biriyle dönmiyeceksen."
Yere sert adımlar atarak yanından geçip homurdandım "Uyuz" Arabaların olduğu tarafa doğru yürürken içinden attığı sinir bozucu kahkahalarını duyar gibi oldum.
~~~~~~~~~