Our Beautiful Constellation

21 - The stars weren't home

21 - The stars weren't home

Cepheus POV

"Fuck!!" I whined, cried on my pillow and started kicking my feet uncontrollably.

Pulang pula na ang buong mukha ko at ang dumi ng buong katawan ko dahil kakatapos ko lamang mag painting.

I just painted a butterfly in the field, flying strong and free even though the wind was blowing pretty hard.

Habang nagpipinta kasi ako ay hindi mawala sa isip ko iyong nangyari kagabi.

I just painted my wife all naked and it took me hours to perfect that painting. Matapos no'n ay hiningi niya ito and ginawang pang-display sa kwarto niya.

Ako lamang muli ang tao sa bahay ngayon, bukas at magpakailan man-char!! Ilang araw akong magiging mag-isa sa bahay dahil may model event or shooshoo itong si Hyacinth sa Korea kasama si Jezelle.

Ngayon lang ulit sila naging active sa mga modeling stuff outside the Philippines. Kanina pa sila umalis at sinundo siya ni Mrs Jezreel.

Naiwan ako ngayon kasama ni Salli and to be honest, ngayon ko lang napansin na ang boring pala sa bahay na ito.

I've been painting, reading books, studying and everything pero hindi ko pa rin ma-entertain ng maayos ang sarili ko.

Bakit gano'n? Dati naman hindi naman ako na-bored kahit mag-isa ako sa bahay na 'to.

"Salli!!" Parang naiiyak kong tinawag iyong aso ni Hyacinth saka ay humiga ako ng maayos sa kama.

Ang hirap pawiin sa isip ko iyong nangyari kagabi kaya hahayaan ko nalang ang utak ko na isipin iyon hanggang kailan niya gusto.

What is happening to me?

/////

"Tulala kana naman-oh shit!!" Biglang may nagsalita sa side ko, sa aking pagkagulat ay nahulog ako sa upuan.

"Pfft! Tangina, ang pangit mo talaga kapag sabog ka!" Tumawa itong si Bain na nasa tabi ko na.

Doon ko napagtanto na nasa music room nga pala kami ng mga kaibigan ko at kasama pa namin si Samuel dahil wala naman siyang ibang kaibigan kundi si Hyacinth at ang kapatid niya.

Naroon siya sa kabilang tabi hawak ang acoustic guitar at tumatawa din dahil sa pagkahulog ko nga sa upuan.

I mean lahat naman sila tumatawa, maging si Miss Farah ay humahagikhik din sa tabi. Narito siya ngayon sa music room kasama namin dahil siya ang magiging music mentor namin.

"Ano ba kasing iniisip mo, Cephues. Kanina kapa nakatulala diyan." Saad nitong si Ezekiel saka tinulungan akong tumayo.

"W-wala"

Actually, kanina ko pa iniisip itong si Hyacinth. I mean, hindi kasi siya nag message or tumatawag man lamang sa akin. Pakiramdam ko tuloy ay na-ghost ako ng sarili kong asawa.

"Back to formation na. Drop the beat when I signalled you, okay?" Tumango nalang ako st sumagot na naman itong mga kaibigan ko.