နှင်းဆီနီနီ (Completed)

Part 9

နှောင်းတစ်ယောက်စာသင်နေရင်းကနေခွန်းဆီအကြည့်ရောက်မိတော့ခွန်းဟာမျက်နှာလေးမကောင်းနေသဖြင့်အမြန်ပင်သူမလေးအနားလျှောက်သွားမိတော့သည်။

"ကလေး နေမကောင်းဘူးလား"

"ကောင်းပါတယ် ချယ်ရဲ့"

"ဘာမှမဟုတ်ဘူးတီချယ် သူဖျားနေတာ ခုနကသမီးစမ်းကြည့်တာကိုယ်တွေပူနေတာ"

လရောင်ချိုကထိုသို့ပြောလိုက်တော့ နှောင်းမှာထိုကလေးကိုစိတ်ပူသွားသဖြင့်ချက်ချင်းပင်နှောင်း၏လက်ကလေးသည်ခွန်း၏နှဖူးပေါ်သို့ရောက်သွားတော့သည်။

"ဟယ် ဟုတ်ပါ့ ကလေးရယ်ကိုယ်တွေပူနေတာပဲ လာချယ့်နောက်လိုက်ခဲ့ ဆေးသောက်ရမယ်"

"ခွန်းဆေးကြောက်တယ် ချယ်ရဲ့"

ခွန်းသည်ငယ်ငယ်လေးထည်းကပင်ဆေးသောက်ရမှာကိုသေမလောက်ကြောက်သည်။သို့သော်ဆေးထိုးရတာကိုတော့သူမ ကြိုက်သည်။ခွန်းသည်အများနှင့်မတူပေ။ လူအများစုကဆေးထိုးရတာကြောက်ကြသည်မဟုတ်လားသို့သော်ခွန်းသည်ထိုသို့မဟုတ်။

"မရဘူးလာ အခုထ"

"သားတို့သမီးတို့ခနလေးစောင့်အုန်းနော် တီချယ် ဒီကလေးကိုဆေးသွားတိုက်လိုက်အုန်းမယ် ပြီးမှစာဆက်သင်မယ်နော်"

ခွန်းပြုံးမိသည်။ သူမ၏ချယ်သည် သူမတစ်ယောက်ထည်းကိုသာ ကလေးလို့ခေါ်တက်သည်။ပြီးတော့ ချယ်ဆိုတဲ့နာမ်စားလေးကိုခွန်းပဲခေါ်ချင်တာလို့ပြောထားသည့်မို့ ချယ်ဟာ အတန်းထဲကလူတွေကို စကားပြောသည့်အခါတွင် တီချယ်လို့ပြောပြီးခွန်းနှင့်ကျမှချယ်လို့ပြောသည်။ ဘယ်လိုတောင်ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်သည့်အမျိုးသမီးလဲ။

"ဘာစားထားလဲ"

"ဘာမှသေချာစားမလာဘူးချယ်"

"သိပ်ဆိုးတာပဲကွယ် နေမကောင်းဖြစ်နေတဲ့ဟာကိုအစားသေချာစားပြီးဆေးသောက်ရမှာမသိဘူးလားပြော"

"ခနလောက်ချယ့်ကိုဖက်ထားလို့ရနိုင်မလားဟင်"

ခွန်း၀မ်းနည်းနေမိသည်။ဘာအကြောင်းကြောင့်ရယ်မှန်းမသိပေမယ့်ခွန်းငိုချင်နေသည်။ နေမကောင်းဖြစ်တဲ့အရှိန်ကြောင့်လူကကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသလားတော့သူမလဲမပြောတက်။