"ချယ်ရေ ချယ်ချယ်ရေ ချယ်အလှလေးရေ"
ခွန်းဟာတစ်နေကုန်ကိုချယ်ရေချယ်ရေဆိုပြီးပါးစပ်ဖျားကကိုမချ။ နှောင်းကတော့အရင်ကလိုမဟုတ်တော့ပဲအချွဲပိုလာတဲ့သူမကလေးကိုအသည်းတယားယားသာဖြစ်နေတော့သည်။
"ဟော ဒီကလေးသိပ်ချွဲလာတာပါလား"
"ချစ်လို့ချွဲတာလေချယ်ကမကြိုက်ဘူးလားပြော"
"ကြိုက်ပါရဲ့ရှင် ချစ်စရာလေးကွယ်ချယ့်ကလေးလေးက"
နှောင်းဟာထိုသို့ပြောပြီးခွန်းပါးလေးတွေကိုခပ်ဖွဖွလေးညှစ်နေတော့သည်။ ခွန်းဟာလူသာပိန်တာပါးလေးတွေကပြည့်ပြည့်လေးနှင့်ချစ်စရာလေးပင်။
"အာ ချယ်ကလဲခွန်းက ကလေးမဟုတ်တော့ပါဘူးနော် ချယ့်ကိုရှာကျွေးမယ့်အိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်တော့မှာ"
"ဟောအိမ်ထောင်ဦးစီးကြီးပေါ့ဒီပိစိလေးက"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ခွန်းကချယ့်ယောင်္ကျားချယ်ကခွန်းမိန်းမဟိဟိ"
"ဒီကလေးပေါက်တက်ကရတွေပြောနေပြန်ပြီ"
"ဟုတ်တယ်လေချယ်ကလဲ ခွန်းကိုယောင်္ကျားလို့ခေါ်ကြည့်ပါလား"
"ဟုတ်ကဲ့ပါယောင်္ကျားရှင့်"
"ဟားဟားချစ်စရာလေးကွာချယ်က လာပါအုန်းအာဘွားလေးပေးချင်လို့"
"ဟွန့် အမြဲနမ်းချင်နေတော့တာပဲနော်လူကိုဘာမှန်းမသိဘူးတော်တော့"
အပြောတစ်မျိုးအလုပ်တစ်မျိုးဆိုတာထိုအမျိုးသမီးပင်။ပါးစပ်ကသာပွစိစိနှင့်ပြောနေပေမယ့်တကယ်တမ်းကျတော့ခွန်းအနားလေးကိုချက်ချင်းရောက်လာသည့်ချယ့်ကြောင့်ရီချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းနေရတော့သည်။
"ချယ်လဲအနမ်းခံချင်တာပဲမဟုတ်လားခွန်းခေါ်တော့ချက်ချင်းရောက်လာတာ"
"ဖြစ်ရမယ်တော်ပြီလာမနမ်းနဲ့"
"အဲ့လိုရမလား"
"မသိဘူးလာမနမ်းနဲ့"
"နမ်းမှာဗျာ"
ထိုသို့ပြောကာခွန်းဟာနှောင်းကိုမချီလိုက်ပြီးပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ကာနှောင်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုအမြန်ထိတွေ့လိုက်တော့သည်။သူမတို့၏အနမ်းများသည်အင်မတန်မှကိုကြာရှည်လွန်းလှသည်။
YOU ARE READING
နှင်းဆီနီနီ (Completed)
Non-FictionAge gap သံသရာတစ်ကွေ့မှာသေချာပေါက်ပြန်လည်ဆုံစည်းကြမယ်မဟုတ်လားမောင်
