TUTKULU AŞK

12.BÖLÜM

Zeynep kendine geldiğini hissediyordu.Kıpırdanmak istiyordu ama kıpırdayamıyordu.Gözlerini açmaya korkuyordu beklide.Ya da ciddi anlamda hala tam olarak iyi değildi.Sonra sıcak bir el alnına doğru bir şey ile dokunduğunu hissetti.Gözlerini açmak için iyice çabaladı.Ama olmuyordu.Nerde olduğunu ne durumda olduğunu ve şuan ona dokananın kim olduğunu öğrenmek istiyordu.sonra birden malum kişinin eli zeynebin düğmelerine ve fermuarına doğru gitti Zeynep hareket edip karşısındakine geçirmek istiyordu.Ama birden ummadık bir şey oldu ve aksine o eller düğmeyi ilikleyip fermuarı çekti.Zeynebin hatırladığı kadarıyla en son beyaz bir araba farı gözünü almış ve onu zorlayan iki adam vardı.Kafası iyice karışmıştı kimle ve nerdeydi şuan ?Zeynep kendini biraz daha zorlasada olmuyordu en sonunda yanağında bir el hissetti el yavaşça yanağına vuruyordu.Sonra o kişi ismini söyledi "Zeynep ? Zeynep uyan bak hiçbir şeyin kendine gel" dedi.Zeynep bir anda bir şoka daha girdi yanında olduğu kişi KEREMDİ !! Zeynep yavaşça gözlerini araladı ama bu sefer hiç çabalamadan olmuştu gözlerini biraz açıp geri kırpıştırırken karşısında keremi gördü.

K:İyi misin ?

Zeynep elini başına götürdüğünde küçük bir bandaj ile yarası kapatılmıştı.Eliyle yarayı yoklarken canı yanmıştı ve buda yüzüne yansıdı kaşlarını çatıp yüzünü ekşitti.Kerem zeynebin elini tutup yarasının üstünden indirdi.

K:Bandajla uğraşırsan düşer.Çok öenmli bir şey değil ben pansuman yaptım ama yinede sık sık değiştirmelisin bandajını.

Zeynep yattığı yeren doğruldu ve kereme baktı.

Z:Ben..Ben nasıl buraya –

K:Senin moda evinin ordan geçiyordum sonra karanlıkta birkaç bişi gördüm.Sonra dikkatli bakınca yerdekinin sen olduğunu gördüm.Ve seni alıp buraya getirdim.DERKEN evini gösteriyordu.Zeynep ilk defa keremin evine gelmişti.

Z:Peki o ..O adamlar bana ..

K:Hayır yapmadılar.

Z:Peki onlara ne oldu ?

K:sadece bayılana kadar dayak yediler.

Z:....Şey kerem teşekkürler..

K:Rica ederim.Çantana en azından biber gazı koymalısın.

Z:Uyarını dikkate alıcam.

K:İyi yaparsın

Z:...

K:....

Z:Şey sanırım gitsem iyi olucak.. Tam kalkacakken kerem zeynebin kolundan tuttu.

K:Gitme.

Z:?

K:Yani bu şekilde dışarı çıkma en azındabu gece burada misafir odasında dinlen.

Z:Kerem bak jane filan-

K:O bnm evime genelde bna haber vermeden gelmez.

Z:Bu yinede hoş bir teklif-

K:Kalıyormusun kalmıyormusun dedi kerem hafif kızmış gibi görünerek

Z:Tamam yrn sabah erkenden giderim çünkü moda evinde işlerim var.

K:Sen bilirsin.AYAĞA KALKIP kahve istermisin ?

Z:Teşekkürler ama istemiyorum.

K:Peki diyip mutfağa kerem giderken zeynepte oturduğu yumuşak geniş koltuktan kalkıp boydan boya cam olan pencereye gidip dışarı baktı hava kapkara olmuştu.Yağmurla beraber karda bekleniyor ve İstanbul için tehlikeli uyarılar yapıyorlardı.Zeynep gök yüzüne bakarken bir anda şimşek çakınca ışığı zeynebin yüzünde yansıdı ve Zeynep korkuyla irkilerek geri kanepeye sokuldu.Gözü geniş sehpanın üstündeki çantasına takıldı.Uzanıp çantasını aldı ve telefonunu kurcaladı annesi aramıştı.Zeynep hemen annesine geri dönüş yaptı.