TUTKULU AŞK

Bölüm 26 ♕ Yanlış Alarm

ninjakedi

BIRKYENIKIZ

bursinhande

semranur123

xxxkeremxxx

sukran9872

ozgecevre

ozlemtuzmen

diamondzeyker

kainattzeynepp

evreme31

NOVA_82

esraars123 'e ithafendir yorumlarınız için teşekkürler :)

Bölüm uzan zamandır gelmiyordu ve haklısınız sizi çok beklettim dershanem başladı yoğun bir tempoda başladık.O yüzden bölümü 3 4 günde anca yazabildim.Parça parça yazdım.Uzun bir vaktim olmadığı için bir oturuşta yazamadım.

 Ve bu bölümden sonra gelecek olan 27. bölüm full geçmiş olacak.Geçmişi de en az 4 5 bölüm yazıp bitirmeyi düşünüyorum.Kısacası bir bölüm sonra geçmişe gidiyoruz arkadaşlar :)

İyi okumalar.

Kerem gittikten sonra barmene para verip bende otele öfke ile gidecekken bir anda ani bir sıvı ile irkilip tuvalete doğru koştum.Tuvaletteki sırayı görünce oha diyip hızlıca otele gittim.Çok şükür bar otelin hemen arkasındaydı ve bu da vakitten bana kazandırmıştı.Otele gider gitmez ilk lavaboya girip iç çamaşırıma baktım.Bu sefer normalde akıntım gelmesi gerekirken kan geldiğini görünce şok olmuştum.Kıvrım kıvrım tuvalette kıvranırken kereme ihtiyacımın olduğu en büyük sahne buydu.Elimi kasıklarıma koyup hızlıca asansöre binip ana kapıyı açtığımda keremin odasına hızlıca gidip tıkladım.Ama içerden kahkaha sesleri gelince kapıya keremin bana dün dediği gibi maalesef tekme atınca kapıyı bir kız açtı.Kızı kolundan tutup ana kapıdan dışarı fırlatırken kapıyı kızın suratına kapatıp "Siktir git seni pis fahişe !" diyince kız korkuyla kaçtı.Arkamı dönünce kapısında dikelen keremi gördüm.Kapıyı cık cıklayıp suratıma kapatınca kapıyı öfkeyle içeri daldım.

Kerem güldü "Bilmem farkın da mısın ama odama girdin ? Kaçmak için beş saniyen var. 1... 2.." yatağının önünde dikelen kereme doğru 3 adım attıpm.

"3.." dediğinde keremi göğüs kaslarından ittirerek yatağa ittirince sırt üstü yatağa düşünce bende üstüne doğru giderken "Odana girdiğim fazlasıyla farkındayım aptal !" diyince.Kerem güldü.

"Sana demiştim bu gecenin kazananı benim bebeğim.." diyip gülerek bana baktı.

"Evet lanet olası sen kazandın.Şimdi şu işi halletsek ?" diyip tam kereme sokulacaktım ki kerem hızlıca yataktan kalkıp odanın öbür ucundaki kısma fırladı.

Şaşkınlıkla "Anlamadım ?" dedim.

"Anlamayacak bir şey yok sende bana aynısını yapmıştın." Derken koltuğa oturup ayaklarını uzattı.Yataktan kalkıp kereme doğru yürüdüm.Sancılarım arttıkça adım atmakta zorlaşıyordu.

"Kerem lütfen !" diyip ona tısladım.

"Hayır." Dedi keskin bir sesle.

"Bak o gün müsait değildim anıyor musun ? Evime davet ettiğim misafire 'benim halletmem gereken bir iş var sen hadi otele git.' diye geri gönderemezdim." Keremin önüne dikeldim.Belki de onun beni tahrik ettiği gibi benimde onu tahrik etmem gerekiyordu.Ayaklarımı aralayıp kucağına oturduğumda benim hareketlerimi izliyordu.Biraz utansamda şuan bu duygu hissettiğim duygunun yanında hiç kalırdı.