You Again, Professor [GL• #2]

Chapter 4

"Chanty!"

Naglalakad ako sa hallway nung may narinig akong tawag mula sa aking likuran. Nilingon ko ito and I saw the third year architecture student, while enthusiastically smiling at me, she's quite famous rin for being the drummer of the Pendleton University Band.

"Bakit po?" tanong ko rito ng may pagtataka, kasi 'di naman kami close.

"Where is your girlfriend?" tanong niya sa akin na ikinataas ng aking kilay.

GIRLFRIEND?? WHAT? AKO?!!

"Huh? Pinag sasabi mo, sinong girlfriend?" taka ko ring tanong. Mabuti pa siya ay alam na may girlfriend ako samantalang ay hindi ko alam.

"Saji? The one you are always with, 'yong cool na matangkad, na maganda, at matalino sa architecture first year A, girlfriend mo 'yun 'di ba?" pagde-describe nya kay Saji.

I laughed at her. "Seriously? Sino kaya ang pala desisyon ang nag-chismis sa'yo nyan?" tanong ko na ipinagtaka nya.

"Bakit? Hindi mo ba siya girlfriend?" tanong nito ulit. Umiling naman ako sa kanya.

"Hindi na kami mag girlfriend, dahil mag-asawa na kami, mga three years and still counting pa rin." pabirong sabi ko sa kaniya na mas ipinagtaka nito.

"Huh?"

"Siyempre biro lang, ikaw naman." muli akong tumawa sa kaniya. "She is not my girlfriend, kaibigan ko siya and we're cousins din, hayst ba't ba lagi kaming napagkakamalan na mag jowa?" tanong ko at umiling.

"Ah, ganun ba. So where is she?"

Tumaas ang kilay ko sa kanya. "Why? Do you need anything from her? Vacant niya ngayon eh."

"Bukas anong oras pasok niya?" tanong niya sa akin.

"Wait, why are you asking?" I intently look at her. "May crush ka kay Saji noh?!" mapang asar kong tanong sa kaniya na ikinailing nya agad.

"No, I mean she's fine but not my type. I am asking for her, kasi I want to offer her sana sa Band namin, but since she's not here naman pala sa campus, maybe at some other time nalang." sandali siyang nahinto at may inabot sa akin. "Here's my contact number, tell her nalang about what I've said, thank you!" she sweetly said and wink at me bago umalis.

Naiwan naman akong nakatingin lang sa papalayong si Cruzette. I put her contact card sa libro ko, inipit ko muna, sana ay hindi mawala o makalimutan ko sabihin kay Saji. Madalas ay nakakalimutan ko pa naman ang mga bagay bagay kahit kakapaalala palang sa akin.

I was about to walk nung makita ko si Ma'am Lopez na paparating, she was wearing her usual plain emotion, and her powerful aura that scares me always. Nataranta naman ako at naghahanap ng puwedeng pagtaguan, pero bakit ko naman siya tataguan kung wala naman akong kasalanan? At isa pa hallway naman ito malamang ay  makikita nya ako ritong daraan.

She was wearing all white today, starting from her  stilleto, pants and suit. Kahit na masama ang tingin niya sa akin ay hindi ko maitatanggi ang maganda niyang mga mata. Natagalan ako ng titig sa labi niya, rosy pink ito. Nagli-lips stick kaya siya? O lipgloss lang? Everything about her kasi is naturally so stunning.

Hindi ko maitatanggi na maganda talaga si Ma'am Lopez, hindi rin siya talaga mukhang matanda na, dahil para lang kaming magka-edad, kapag naka makeup siya.

Dala niya sa balikat ang itim na tube lagayan nung plates ng mga engineer. Habang ang kamay naman niya ay dala ang librong makapal pa kesa sa mukha ko, at iyong mga ruler niya na naibato niya sa akin nung nakaraang araw. Pumasa rin iyong tinamaan ng vernier caliper/scale nya ah.

Nung malapit na siya ay exaggerated akong tumabi at halos dumikit na sa pader, napansin niya ang ginawa ko kaya tinaasan ako nito ng kilay. "What the heck are you doing?!" malakas ang boses nya na akala mo ay galit.