You Again, Professor [GL• #2]

Chapter 28 🔞

‼️ Warning: Read at your own risk. Some parts might be triggering due to the plot of the story. Please respect the author's imagination.

Halos matumba ako sa may pinto nung marinig ang sinabi niyang 'yon. Hindi agad ako nakapagsalita at nanatili ang gulat na tingin sa kaniya. Even my heart beats fast.

"She's my sister, Chan..." pag-uulit niya at mas lumapit sa akin.

"Wait," itinataas ko ang kamay at pinigilan siya magsalita. "Ipo-process ko lang muna," I added.

"My dad's a senator—you probably already know him." nanginginig ang boses niya habang nagsasalita sa akin.

Hindi ko alam kung saan kukuha ng lakas matapos marinig ang biglaan niyang pagsisiwalat sa akin. Mariin kong nahawahan ang towel at salubong ang kilay na tiningnan siya. "Alam mo ba kung ano ang ginawa niya?!" hindi ko na napigilan ang halos pasigaw na sabi.

She gave a soft, understanding nod. "Yes, and—" nahinto siya sandali.  "I'm the reason why, he did that to my sister," I cut her off, my voice sharper than I intended, the weight of the truth pressing down on every word.

"Tell me, bakit?!" inis na tanong ko sa kaniya.

"My dad, Yzmar Valemont—I know everything. Because he forced my half-sibling to donate her eyes to me. Hindi niya alam noong una na nagka-anak sila ni Northia, kaya nung nalaman niya ay ipinahanap niya si Ate North,"

I blink my eyes twice, at tiningnan ang mga mata niya. Bigla kong naalala ang lahat nung mga nagdaan sa amin, at iyong kwento niya tungkol sa kaniyang mata. "So, you mean? They killed, North para lang sa mata mo?!"

Tumango siya bilang sagot sa akin. "What the heck!" hindi ko na napigilan ang sarili na magmura sa inis.

"Chan, please listen to me first!"

Umiling ako. "You're such a selfish person, Yash! Pati ang hayop mong amain! Binawian niyo ng buhay ang inosenteng tao!"

"I didn't want this either, kung may pagkakataon lang akong ibalik ang kapatid ko, I want her back, sana ako nalang ang nawala para hindi ako makonsensya!"

"No, it couldn't change things, Yash! Kahit pa na-guilty ka, you killed her! At pati si Dad ko, nadamay sa kalokohan niyo!" umiiling na sabi ko sa kaniya. "I'll make sure na mananagot sa batas ang lahat ng taong involved sa kaso na 'to! Hindi ko papalampasin ang lahat!"

"Chan, please I'm begging you, huwag mong ituloy—"

Mapakla akong natawa at umiling. "No, I'll give my testimony, papanagutin ko kayong lahat!" iniwas ko sa kaniya ang tingin. "My parents, they were almost separated because of that fvcking case! Nawalan din ako ng magulang, Yash! At iniisip ko ang lahat, it hurts me, lalo pa that I'm an only child! At isa pa, mahal na mahal ni Dad ang trabaho niya, kaya I can't blame him or be mad at him, pero sa inyo oo! Kasalanan niyo ang lahat, and why we're struggling, kasalanan ng hayop mong ama!"

Wala itong naisagot sa akin at tanging pag-iyak lang niya ang naririnig ko. "Chan, please give me more time, handa ako na tumulong sa kaso just give me a little more time,"

"Oras para sa'n? Para makatakas ang ama mo?"

Umiling ito at umiiyak. "No, hindi ganon..."

"Then what? Huh? Ang kapal mo naman para humingi pa ng kondisyon—nagalit ka sa akin, you ignored me, kaya pala siguro ay nagu-guulty ka? Mabuti nalang at 'di talaga ako tuluyang nahulog sa'yo!" umiling ako sa kaniya.

"I'm sorry,  Chan...But, please?"

"No," I firmly shook my head. "Sa oras na bumaba tayo sa bundok na 'to! Sasabihin ko lahat ng katotohan, I don't care if I'd risk my life. North deserve a rightful justice, at maging ng kaniyang Ina, they both deserve it!"