Αγγελικά πλασμένοι

Κρυφά

«Οι πρώτες εξετάσεις, δείχνουν ότι είστε καλά, κύριε Βρεττέ. Δεν έχει πειραχτεί κάποιο ζωτικό όργανο.» Τον ενημερώνει η γιατρός.

«Ωραία.»

«Αλλά θα πρέπει να σας κρατήσουμε για απόψε.» Μια γκριμάτσα δυσανασχέτησης, σχηματίζεται στο πρόσωπο του Αντρέα, μόλις ακούει την συνέχεια της πρότασης της.

«Αν το κρίνετε απαραίτητο εσείς, γιατρέ.» Αποκρίνεται η Βασιλική, χαϊδεύοντας τον ώμο του παιδιού της.

«Καλύτερα να τον αφήσετε να ξεκουραστεί. Πέρασε πολλά σήμερα.» Η γιατρός χαμογελάει υπερβολικά γλυκά στον Αντρέα.

«Ένα λεπτό θέλω μόνο, γιατρέ. Να δω λίγο το παιδί μου.» Η Βασιλική την εκλιπαρεί, χωρίς να τον αφήνει από το άγρυπνο βλέμμα της.

«Εντάξει. Ένα λεπτό, όμως!» Τονίζει, συνεχίζοντας να χαμογελάει.

«Ευχαριστούμε.» Λέει ο Αντρέας. Μόλις κλείνει η πόρτα, στρέφεται προς την μάνα του.
«Μας υποχρέωσε.» Σχολιάζει σαρκαστικά.

Η Βασιλική του δίνει ένα απαλό χαστούκι στον ώμο, εισπράττοντας μια δήθεν σοκαρισμένη έκφραση, από εκείνον.

«Μου έκοψες τα πόδια!»

«Συγγνώμη. Ορκίζομαι να μην επαναληφθεί.» Ο τόνος του βγάζει κάτι το κωμικό.

«Πως βρέθηκες εκεί εσύ;» Ανασηκώνει με καχυποψία το φρύδι της.

«Με το αμάξι.» Εννοείται πως δεν θα της έδινε σοβαρή απάντηση.

«Και γιατί ήσουν μαζί της;» Η Βασιλική επιμένει να μάθει.

Ήξερε ότι δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από την ανάκριση της. Παίρνει μια βαθιά ανάσα, με το πρόσωπο του να σοβαρεύει απότομα.

«Ξέρεις ποια είναι, σωστά;» Η Βασιλική αισθάνεται σαν να πήγε ο καιρός πίσω. Τότε που ο Αντρέας ήταν ένα μικρό και ανυπεράσπιστο παιδί. Έτσι την κοιτάει και τώρα.

«Φυσικά και την ξέρω, Αντρέα.» Τον επιβεβαιώνει. Ο Αντρέας προσπαθεί να αποφύγει το διαπεραστικό της βλέμμα.
«Πως βρέθηκε μαζί σου εκεί; Τι σου έκανε;»

«Δεν έφταιγε εκείνη.» Απαντάει αμέσως, διαλύοντας κάθε υποψία.
«Ήμουν έτοιμος να φύγω από εκεί.» Ξεκινάει να εξιστορεί. Η Βασιλική τον παρακολουθεί προσεκτικά.
«Είδα τρία αυτοκίνητα να σταματάνε, και κάποιους άντρες να με πλησιάζουν.» Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάται και πάρα πολλά. Μόνο τα βασικά.
«Ο ένας απ' αυτούς με απείλησε, και μετά.... άρχισαν να με χτυπάνε.» Συμπληρώνει, τελειώνοντας με την ιστορία του.