Αγγελικά πλασμένοι

Ο απολογισμός

Στέκεται στην παραλία, στο σημείο όπου υποσχέθηκε ότι θα τον περιμένει. Ήταν το τελευταίο της χαρτί για να του μιλήσει. Το ένιωθε πως ήταν. Εάν δεν ερχόταν ούτε τώρα.... μάλλον, θα τα παρατούσε.

Τυλίγει τα χέρια προστατευτικά γύρω από το σώμα της. Δεν είχε σκεφτεί τι θα του έλεγε, πως θα το ξεκινούσε. Καλύτερα κιόλας. Μπορεί να τα έκανε πρόβα στο μυαλό της, αλλά σίγουρα θα τα ξεχνούσε στην συνέχεια.

Δεν τολμάει να ελέγξει την ώρα στο κινητό της. Δεν ήθελε να συνειδητοποιήσει ότι άργησε. Δεν ήθελε να σκεφτεί πως δεν θα ερχόταν. Όχι όχι, θα έρθει.

Βλέπει ένα μαύρο Jeep να πλησιάζει στην ερημική περιοχή. Οι ελπίδες της αναπτερώνονται.

Το αυτοκίνητο σταματάει μερικά μέτρα μακριά από την παραλία. Ο οδηγός σβήνει, αλλά δεν βρίσκει το θάρρος να κατέβει. Μετανιώνει και μόνο που ήρθε ως εδώ, και μόνο που την βλέπει.

Και εκείνη, όμως, έχει εντοπίσει το βλέμμα του. Όλο της το σώμα βρίσκεται σε υπερένταση. Έλα, Αντρέα. Μην δειλιάζεις.

Παίρνει βαθιά ανάσα και τελικά βγαίνει έξω. Ο θυμός είναι εμφανής σε κάθε βήμα που κάνει για να την πλησιάσει. Έμοιαζε κυριολεκτικά ένας άλλος.

Τα μαύρα του μαλλιά, πέφτουν σαν κλωστές μπροστά από το μέτωπο του. Τα χείλη του είναι μια ίσια γραμμή, ενώ στα μάτια του, αντικρίζει τον χειμώνα που επικρατεί μέσα στην ψυχή του.

«Ήρθες.» Το στήθος της ανεβοκατεβαίνει γρήγορα.

«Όχι για να σ' ακούσω.» Την προσγειώνει απότομα στην γη, διατηρώντας το σκληρό του ύφος.

Είχαν μόνο μια βδομάδα να βρεθούν, κι όμως, έμοιαζε σαν να πέρασε αιώνας. Έκαναν σαν ξένοι. Μάλλον.... ο Αντρέας ένιωθε πια ξένος, μαζί της.

«Με έχεις κυριολεκτικά κουράσει.» Το ύφος του είναι απαξιωτικό. Η Μυρτώ αισθάνεται την καρδιά της να βουλιάζει στο στομάχι της.
«Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω να σε δω; Ότι δεν θέλω να σε ακούσω;» Εξηγεί, ανεμίζοντας με έμφαση τα χέρια του.

Δεν είχε απομείνει τίποτα καλό μέσα του για εκείνην. Ίσως να έφταιγε ο θυμός. Ίσως πάλι να τον παροτρύνει η ανάγκη για ανταπόδοση. Γιατί ήθελε να της το ανταποδώσει. Ήθελε να μοιραστούν αυτό το εξευτελιστικό συναίσθημα της εξαπάτησης.

«Δεν έχω ανάγκη τα ψέματα σου. Χόρτασα απ' αυτά μαζί σου!» Προσθέτει, γυρίζοντας της την πλάτη.