Η νύχτα σκέπασε την πόλη. Οι οικογένειες έχουν μαζευτεί, για μια ακόμη φορά, στο σπίτι των Βρεττών, έτοιμοι να ζήσουν την ευχάριστη στιγμή, όπου τα παιδιά τους θα ανταλλάξουν τις βέρες.
Όλοι βρίσκονται εκεί. Το μυαλό του Αντρέα, όμως, βρίσκεται αλλού. Κοιτούσε με σκληρό βλέμμα τον κόσμο γύρω του. Την έψαχνε. Μέσα σε όλον αυτόν τον πανικό, έψαχνε το δικό της χάος.
«Γιατί είσαι έτσι;» Ο Οδυσσέας φτάνει στο πλευρό του, ακουμπώντας την παλάμη στον ώμο του.
Ο Αντρέας τον κοιτάζει κατσουφιασμένος.
«Πως έτσι;» Αντιγυρίζει με ερώτηση.
«Σαν να ετοιμάζεσαι να σκοτώσεις κάποιον.» Το ύφος του Οδυσσέα είναι εύθυμο, καθώς, προφέρει τις λέξεις.
Ο Αντρέας παίρνει μια βαθιά ανάσα, ανασηκώνοντας περήφανα το πηγούνι του.
«Υπερβάλλεις, όπως πάντα.» Ο Οδυσσέας γελάει.
«Μπορεί.» Απαντάει. Τα δύο ξαδέρφια, παρατηρούν τον χώρο του δωματίου. Ο καθένας, για τον δικό του, προσωπικό λόγο. Ο Οδυσσέας στρέφει το κεφάλι προς τον Αντρέα.
«Είσαι χαρούμενος;» Υπάρχει κάτι σοβαρό στον τόνο του, καθώς προφέρει αυτή την ερώτηση.
Αφήνει τους ώμους του να πέσουν.
«Όσο χαρούμενος μπορεί να είναι κάποιος που αναγκάζεται να αρραβωνιαστεί.» Δηλώνει, χώνοντας τα χέρια στις τσέπες του υφασμάτινου παντελονιού του.
Ο Αντρέας άρχισε να βυθίζεται στα μονοπάτια της απογοήτευσης. Του βγαίνει όμως σε νεύρα, κι ας προσπαθεί να τα ελέγξει.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα βλέπει και τον Λιάνη να πλησιάζει.
«Τι κάνετε;»
«Γειά σου, Πέτρο.» Τον χαιρετάει ψυχρά ο Αντρέας.
Ο άντρας με τα γκρίζα μαλλιά, εστιάζει για λίγο την προσοχή του στον Οδυσσέα.
«Μπορώ να πω δυο κουβέντες με τον μέλλοντα γαμπρό μου;» Του ζητάει.
«Εννοείται.» Δεν υπήρχε περίπτωση να το αρνηθεί, έτσι κι αλλιώς.
Αποχωρεί βιαστικά, σαν να τον κυνηγάνε. Ο Αντρέας φοράει το πιο ειρωνικό του χαμόγελο, έτοιμος να αντιμετωπίσει τον Πέτρο Λιάνη.
«Ευχαριστημένος;» Του απευθύνει πρώτος τον λόγο.
Ο Λιάνης κατσουφιάζει.
«Για ποιο πράγμα;»
«Που πέρασε το δικό σου.» Και της Δήμητρας. Σκέφτεται με σαρκασμό. Ο Λιάνης κρατάει τα χείλη του πιεσμένα μεταξύ τους.
«Και υποθέτω ότι τώρα... θα μου ζητήσεις να διαπραγματευτούμε;»
ESTÁS LEYENDO
Αγγελικά πλασμένοι
RomanceΈνας ιδανικός κόσμος για τον έρωτα, θα ήταν αυτός της καταστροφής. Με καρδιές γυάλινες, εύθραυστες, ώστε να μπορεί να τις σπάσει εύκολα. Με ψυχές βουτηγμένες στον εγωισμό, για να μπορεί να τις παρασύρει. Και με πρόσωπα, αγγελικά πλασμένα, για να κα...
