Αγγελικά πλασμένοι

Να σας συστήσω

Η τελευταία βδομάδα της Ελίνας, στο γραφείο, ήταν πολύ διαφορετική. Ο Αντρέας ήταν διαφορετικός. Τον έβλεπε πιο κεφάτο από ποτέ. Ερχόταν στην δουλειά, και είχε πραγματικά όρεξη.

Η Μυρτώ μάθαινε γρήγορα. Έδειχνε διατεθειμένη να μάθει τα πάντα, εντός αυτού του λίγου χρονικού περιθωρίου που της έμεινε.

Υπήρχε ένα άτυπο παιχνίδι ανάμεσα τους, κάθε πρωί. Η Ελίνα ήταν μάρτυρας. Όποτε έμπαινε εκείνος στο γραφείο, δεν σταματούσε να χαμογελάει. Έδειχνε κάτι παραπάνω από προθυμία να βοηθήσει την Μυρτώ να προσαρμοστεί.

Σήμερα είναι Παρασκευή. Η ώρα έχει περάσει, και η Ελίνα πρέπει να αποχωρήσει, μιας και πετούσε νωρίς το πρωί για Κρήτη.

«Ήρθε η ώρα να φύγω.» Ανακοινώνει καθώς σηκώνεται από την θέση της.

«Να φύγεις;» Απορεί η Μυρτώ, η οποία ελέγχει το ρολόι στον τοίχο.
«Πω πω! πήγε κιόλας εννιά;» Δεν είχε σηκώσει τόση ώρα το κεφάλι της για να δει.

Η Ελίνα της χαμογελάει συγκαταβατικά.
«Εδώ μέσα θα νιώθεις ότι ο χρόνος κυλάει όπως το νερό.» Της δίνει άλλη μια σημαντική πληροφορία.

Η Μυρτώ εγκαταλείπει την καρέκλα της, πλησιάζοντας την γυναίκα, που τις τελευταίες ημέρες, την βοήθησε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.

«Σ' ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Και για την πολύτιμη βοήθεια σου.» Της λέει.

Η Ελίνα χαμογελάει, μόνο που αυτή της η κίνηση, κρύβει πολλά υπονοούμενα.
«Νομίζω ότι θέλεις να προσαρμοστείς πολύ σύντομα σε αυτόν τον χώρο.» Αποκρίνεται.

Η Μυρτώ θα ήταν απερίσκεπτη, εάν δεν έπιανε το νόημα των λέξεων. Χαμογελάει σχεδόν με συγκατάβαση στην άλλη κοπέλα.

«Μπορεί να 'χεις και δίκιο.» Απαντάει, εντελώς απτόητη.

Η Ελίνα κοιτάζει προσεκτικά την κοπέλα με τα γκρίζα μάτια. Ίσως ήταν το προαίσθημα της, ίσως όντως να είχε κάποιο κακό σκοπό αυτή η κοπέλα. Έβλεπε πάντως τις αντιδράσεις της απέναντι στον Αντρέα. Γινόταν προκλητική με τον τρόπο της.

«Δεν σε γνωρίζω, αλλά θέλω να σου δώσω μια ακόμα συμβουλή....» Κάνει παύση, πηγαίνοντας ένα βήμα πιο κοντά στην Μυρτώ.
«Καλύτερα να μην ανακατευτείς σε αυτό που σκέφτεσαι.» Εάν η πρόθεση σου είναι να μπλέξεις με τον Αντρέα.

Η Μυρτώ καταπίνει ένα πονηρό της γέλιο.
«Και που ξέρεις τι σκέφτομαι;» Την ρωτάει με θράσος.