Αγγελικά πλασμένοι

Τα λόγια πληγώνουν

Ο Αντρέας μπαίνει φουριόζος μαζί με την μάνα και την θεία του, στο γραφείο.
«Τι στο διάολο είναι αυτά που κάνετε;» Τώρα κατηγορεί και τις δύο.

«Που είναι το πρόβλημα; Εξάλλου, σε τρεις μήνες από τώρα, παντρεύεσαι.»

«Ακριβώς! Θα παντρευτώ!» Ανεβάζει ανεξέλεγκτος, πλέον, τον τόνο της φωνής του.
«Ποιος σας μίλησε για αρραβώνες και μαλακίες, ε; Ποιος!» Δεν αλλάζει τροπάριο. Είχε γίνει έξαλλος με την πρωτοβουλία τους.

«Η Κατερίνα.» Η Δήμητρα δίνει την εύκολη απάντηση.

«Τι;» Αντιδρά, στενεύοντας τα μάτια του.

«Η Κατερίνα μας είπε πως θα ήθελε έναν αρραβώνα. Να γίνει πιο επίσημο το πράγμα.» Επιμένει σε αυτήν τη δικαιολογία.

Ο Αντρέας αφήνει ένα ειρωνικό επιφώνημα.
«Ωραία. Και που είναι;» Ανεμίζει ενδεικτικά το χέρι του.

«Δεν γνωρίζει ακόμα, αγόρι μου. Της το φυλάμε για έκπληξη. Βλέπεις.... θέλαμε πρώτα να δούμε την δική σου αντίδραση.» Σπεύδει η Βασιλική να σώσει, κάπως, την κατάσταση.

Ο Αντρέας υψώνει με φανερή περιφρόνηση και οργή το βλέμμα του στον ουρανό.
«Ωραία. Την είδατε. Κι αφού επιβεβαιωθήκατε, διαλύστε αυτό το πανηγύρι που στήσατε.» Τις διατάζει.

Η Δήμητρα δείχνει να επηρεάζεται αρνητικά από την συμπεριφορά του.
«Δεν κουβαλήσαμε τσάμπα τον Οδυσσέα από το εξωτερικό.» Πετάει.

Ο Αντρέας εστιάζει τα σκοτεινά του μάτια στο πρόσωπο της.
«Είναι επιλογή μου! Δική μου και μόνο δική μου!» Της φωνάζει, χτυπώντας τα χέρια στο στήθος του, δείχνοντας τον εαυτό του.

«Δεν σκέφτεσαι καθόλου εκείνο το κορίτσι; Δε σε νοιάζει τι θέλει και εκείνη;» Η Δήμητρα το συνεχίζει, πηγαίνοντας του όλο και περισσότερο κόντρα.

«Εσένα, ειδικά, δεν πρέπει να σε αφορά αυτό.» Υψώνει τον δείκτη του.

«Αντρέα, ηρέμησε.» Η Βασιλική στέκεται μπροστά από τον γιο της, προετοιμασμένη για όλα.

«Εγώ προσπαθώ να βοηθήσω.»

«Δεν σου το ζήτησα ποτέ ρε γαμώτο! Κράτα την για τον εαυτό σου!» Ο Αντρέας της ανταπαντά απότομα, κάνοντας ένα απειλητικό βήμα μπροστά.

Δεν τον έχουν ξαναδεί έτσι, ποτέ. Ούτε καν η Βασιλική, που τον μεγάλωσε κιόλας.
«Αντρέα, σταμάτα.» Τον εκλιπαρεί.

Το βλέμμα του βρίσκεται σε σιωπηλή αναμέτρηση με το βλέμμα της Δήμητρας. Το πείσμα υπερίσχυε ανάμεσα τους. Ήταν τόσο έντονο, που γινόταν χειροπιαστό στην ατμόσφαιρα.