The best-Najlepszy//+18

💖12✨

Best

Ja: Wiesz że nie
będziemy musieli
chodzić do szkoły
przez najbliższe
kilka miesięcy?

Sky: Tak. Niestety
nie będę mogła
Cię zobaczyć. :(

Ja: Zawsze możemy
się spotkać nie?

Sky: Kiedy?
O której?
Gdzie?

Ja: Jutro, o 12, w parku?

Sky:Świetnie!
To jesteśmy
umówieni :)

Ja:To do jutra, Pa!

Sky:Pa!

Jedyne co musiałem teraz zrobić to przekonać ojca żebym mógł pójść. Zszedłem na dół. Na kanapie w salonie siedział mój ojciec.

"Teraz albo nigdy"

-Ojcze..-zacząłem. Mężczyzna wyłączył telewizor, wstał i podszedł do mnie.- Czy mógłbym wyjść jutro o 12 do parku spotkać się z przyjaciółką?

-Przecież ty nie masz przyjaciół- stwierdził.

-Nie mam przyjaciół mam przyjaciółkę. - powiedziałem

-I ty myślisz że Ci uwierzę? Co tak na prawdę chcesz zrobić?- zaczynał robić się coraz bardziej poirytowany

-Mam przyjaciółkę i chcę się z nią spotkać- powtórzyłem

-Nie kłam gówniarzu!- krzyknął. Podszedł i wziął zamach, lecz nim zdążył cokolwiek zrobić do domu weszła mama.

-Co się tu dzieje?!

-Nic..- od razu odpowiedziałem.

-Nic? To dlaczego słychać było krzyki?- pytała

-To z telewizora-skłamałem. Nie chciałem kłamać swojej własnej matce prosto w oczy, ale nie chciałem też narażać się ojcu. W końcu istniała szansa, że by nie uwierzyła a wtedy tym bardziej miałbym przerąbane.

"Ale chwila.. Przecież ja widzę matkę dwa razy w roku- W wigilię i w moje urodziny. To dlaczego się pojawiła w domu. Hmmm .... Dziwne. Zamierzam to wykorzystać"

-Mamo? Mogę się jutro spotkać z przyjaciółką w parku?-spytałem

-Przyjaciółką? Tak? Jasne że możesz Baw się dobrze skarbie!- odpowiedziała

-Dziękuję mamo!

Wróciłem do pokoju. Nie miałem zbyt wiele do roboty odkąd szkoła spłonęła. Postanowiłem że wybiorę ubrania na jutro. Nie jestem wybredny jeśli chodzi o ciuchy, ale nie mogłem nic znaleźć. Po paru godzinach szukania w końcu mi się udało wybrać te najlepsze.

"20.00 huh? Powinienem już kłaść się spać."

Wziąłem prysznic, przebrałem się w piżamy i poszedłem spać.