ගේට් එක ඇරෙනවත් එක්කම මම දැක්කෙ අප්පච්චිගෙ ප්රියස් එකයි ගේට් එක අරින අම්මවයි... මිදුලෙ මේසෙ උඩ හිස් බෝතල් ටික එහෙම්ම තියනව.. ගේ ඇතුලෙ සරණාගත කඳවුර වගේ ක්ශනික අදහස් පහළ වෙන්නත් විනාඩි පහක් යන එකේ මම බැලුවෙ ගෞරව් දිහා...
" කවුද...? "
" අප්පච්චිල ... "
ගෞරව්ගෙ කා එකට මේසෙ කවර් වෙලා තිබුනත් දැන් අප්පච්චිගෙ වාහනේ ගන්න මේක අයින් කරද්දි අනිවාරෙන් මාට්ටු වෙනව... අම්ම දැනටමත් ඇතුලෙ..
" අර අම්මි ද... ? එයා ළඟට යන්නකො... "
මගෙ ඔලුවට කිසි අදහසක් ආවෙ නැති එකේ ගෞරව් කිව්ව විදිහට මම ගියා අම්ම ළගට.. අප්පච්චි බලන් ඉන්නව ඇතුළට ගන්න ගෞරව් ඩ්රයිවින් සීට් එකේවත් නෑ...
" කවුද පුතේ උදේම.. අප්පච්චිට ඇතුළට ගන්න අයින් කරගන්න කියන්න... "
" අම්... අම්මෙ මං කියන්නම්... "
ශේප් එකේ කා එක ඇතුළෙ ඉන්න අප්පච්චිටත් බැල්මක් දීල මම ගෞරව්ගෙ කා එක ළගට ආවත් අම්මත් පස්සෙන් එන්න ගත්ත...
" ඇයි පුතා මොකක් හරි ප්රශ්නයක්ද...?
" ආහ්.. මේ ..නෑ ආන්ටි මේ රෝදෙ හුළං ටිකක් අඩුයි වගේ..."
දෙකට නැමීගෙන කා එකේ පිටිපස්සෙ රෝදෙටත් තට්ටුවක් දාල ගෞරව් මොකක් හරි ගේමක් ගහන්න ට්රයි කරනව... ඒ අස්සෙන් අප්පච්චිගෙ හෝන් එක දෙවනි පාරටත් ඇහුන ...
" ආහ් අම්මෙ යමු ඇතුළට අප්පච්චි එයිනෙ... මල්ලි මේක පොඩ්ඩක් අයිනට ගමූ... "
මම අම්මවත් එක්කන් ඇතුළට එන්න හිත හදාගත්තෙ එළියට දාල තිබුන මේසෙ උඩ තිබුන බෝතල් කප්ස් ඔක්කොම එතනින් අතුරුදහන් වෙලා තියනව දැකපු හින්ද... ඒත් දොරකඩට යනකොට ආයෙත් ඇතුලෙ තත්වෙ මතක් වෙනකොට මගෙ කකුල් දෙක එතනම නතර උනා...
" මොකද ළමයො... "
" අහ්ම්ම්.. අප්පච්චි එන්කල්... "
" අඩෝ අද වැඩ නෑ කිව්වද....? ආහ්... ආන්ටි... මම මේ ගේට් එක අරින්න එන්න හැදුවෙ... මූව කොහෙන්ද අහුලගත්තෙ... "
වෝහ්... වත්සුවට නම් සුමති සම්මානෙකින් කෙලල අරින්න ඕනි. දැන් තමයි ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවෙ ..අප්පච්චිත් ආවෙ ගෞරව් එක්කමයි.. අපි ඇතුළට එද්දි උදේ ඉදපු එකෙක්වත් පේන්න හිටියෙ නැති හින්දම මම හිත හදාගත්ත ...
YOU ARE READING
𝗦𝗧𝗨𝗠𝗣𝗦 | කඩුලු [Ongoing]
Romanceනුඹව හදුනන්න.. මෙමට බැරි වෙන්න.. ආදරේ තිබුණා.. මට මාව අහිමි වෙන්න ... ❤️💚