𝗦𝗧𝗨𝗠𝗣𝗦 | කඩුලු [Ongoing]

අටවෙනි කඩුල්ල

" ආහ් සුදු පුතා.. උබ නැගිට්ටද ..?" 

මම හිටියෙ වත්සුවගෙ ඇදේ. ඔලුවත් ලාවට රිදෙනව වගේ.. මම එහෙම්ම ඇදේ වාඩි උනා.. කොහොම ආවද කියලවත් මට මතක නෑ. අන්තිමට මට මතක..... ඔව් .. අන්තිමට මට මතක මම ගෞරව් ව නෑ.... ඒක වෙන්න බෑ මං ඊයෙ රෑ දැක්ක හීනයක්ද ඒ...ඕ ශිට්!

ඇදෙන් බිමට බැස්සත් නිකන් විසි වෙනව වගේ. ඊයෙ රෑ නම් අන්තිමට මොකද උනේ කියන්න මට කිසිම මතකයක් නෑ.

" අඩෝ අපි ගෙදර ආවෙ කොහොමද ?"

නාල ශෝටක් දාල ටවල් එකත් කරේ දාන් ෆෝන් එක ගිලගෙන ඉන්න වස්තුවගෙන් මම ඇහුවෙ පොඩි හරි මතකයක් එයිද කියල බලන්න.

" ඇයි උබට මතක නැද්ද.. තෝ ආවෙ අරුන්ගෙ කරේ යකෝ.."

" සිරාවට... මට මුකුත් මතක නෑ ඕයි.." 

" යකෝ උබව ගෙදර එක්ක යන්න හැදුවෙ කොහෙද උබට බෑම කිව්වනෙ.. පස්සෙ ප්‍රගීත් අයියගෙන් හොද බැනුමකුත් අහගෙන තමයි මෙහෙට ආවෙ.... උබව අරුන් දෙන්න එක්කන් ආව හරිද තෝ ඇද ළගටම ඇවිත් බිමට වැටිල නිදා ගත්තනෙ.. ආයෙ උස්සල ඇදට දාල අරුන් ගියා..."

" කවුද අරුන්.. ? "

" ප්‍රගියයි .. උබේ ආඩම්බර ක්‍රිකට් තරුවයි තමා.. අඩෝ අර කෙල්ල ඌගෙ කසින් විතරක්ම නමෙයි වගේ නේ.."

" මං දන්නෙ නෑ බං.. ඕක දීපං මං නාගෙන එන්නම්.."

මට දැන් ඕනි ඊයෙ දවස ගැන හිතන්න. වත්සුවගෙන් ටවල් එකත් අරන් ගිහින් ශවර් එක යටින් ඉදගත්තෙ කොහෙත්ම මතකෙට එන්නෙ නැති මතකයක් මතක් කරන්න. ඒත් මට මතක් වෙන්නෙ අර පොඩි එකාව කිස් කරා කියන එක විතරයි.

ගෞරව් මාව මෙහෙට ගෙනත් දැම්ම නම් මම බීච් එකේ ඉදන් අරුන් ළගට ගියෙ කොහොමද දන්නෑ. 

****

එදා වත්සුවගෙ අම්ම උදේට කන්න හදපු කෑම දවල්ටත් එක්කම කාල ගෙදර ඇවිත් අප්පච්චි එක්කත් කැම්පස් සිලෙක්ශන් ගැන වලියක් දාගෙන දැනට මාසෙකටත් කිට්ටුයි.. ඔව් සතිහතරක්.. ගෞරව් ව සැරින් සැරේට මතක් උනත් ඒ ගැන හිතන්න බැරි අමුතුපහේ හැගීමක් මගෙ හිතම හොල්මන් කරා. 

එදා පාටියෙන් පස්සෙ ඌ මා එක්කවත් මං ඌ එක්කවත් වචනයක් කතා කලේ නෑ. සමහරවිට ඌට අවුල් ඇති. ඒත් අපිට ඒ ගැන කතා කරන්න බැයිද..? එහෙම නැත්නම් එහෙම දෙයක් උනේ නෑ වගේ කතා කරන්න බැයිද?