ZEHİRLİ KUĞU
06.09.2024
30. Bölüm: Gökyüzünün Feryâdı
"Karadeniz'de yağmur yağar, gök ağlar, bulutlar ağıt yakar.
İzmir'e çok uzaktır ama en çok orası feryada eşlik eder."
: ̗̀➛ ˗ˏˋ Gelevera Deresi, Kâzım Koyuncu -
Şevval Sam 'ˎ˗
🦢🪷
2017, Trabzon
Hava Trabzon'da klasik olarak yağmurluydu. İnsanlar şemsiyelerinin altında ilerliyor, şemsiyesi olmayanlar da dükkanların altında sığınmış bekliyordu.
Kaotik olan hava yüzünden buradaki insanlar da öyleydi. Hepsi içinde dramdan bir parça taşır, kendilerini kötüye alıştırırlardı.
"Bence gitmelisin." Lise üçüncü sınıf öğrencisi olan dört arkadaş, sınıflarındaki sıralarında oturuyor ve Ali için en doğru yolu bulmaya çalışıyorlardı.
"Ama ya ümitlenirse? Kendimi çok kötü hissediyorum, Ozan." Ali'nin sözlerinden sonra üç arkadaş birbirlerine baktı.
"Bence gitmesin," dedi Hamdi. Genelde her şeyi boş veren bir tipti ama şu an konuştukları konu boş verilecek bir konu değildi. "Olmaz öyle şey," bu sefer de Kaan'a döndüler.
"Gitsin, en azından halini hatrını sorsun. Olur mu öyle şey... Günah." Hepsi Ali'ye döndü, şüphesiz hepsi onun kararını merak ediyordu ama Ali, fazlasıyla kararsızdı ve bu yüzden onlara danışmıştı.
Onların okulunda olan kız, Asiye. Ali'ye yanıktı ve lisenin başından beri peşinde koşuyordu. Ali hiçbir zaman ona ümit vermemiş, nazik bir dille onu reddetmişti ama Asiye asla vazgeçmiyordu.
"Doktorlar en fazla bir ay demiş, ailesi senden güzelce rica etti, onları kırmamalısın." Asiye, son birkaç aydır okulda yoktu çünkü kanser teşhisi konmuştu.
Ali'nin bundan haberi yoktu, ta ki düne kadar. Asiye'nin anne ve babası gelip ondan Asiye ile konuşmasını istemişti. Normal bir konuşma, arkadaşça. Ama o Asiye'nin kalbini kırmak ve son zamanlarında ona ümit vermek istemiyordu.
"Ya benimle sevgili olmak isterse?"
"Olursun o zaman." Dedi Ozan. Aralarında en duygusal yaklaşan oydu.
Sanki buna itiraz edermişçesine gök gürledi. Tüm sınıf aydınlandı ardından tekrar loş ışığa büründü. Öğle araları bitmek üzereydi. Sınıf yavaş yavaş doluyordu.
"Olmazsın da.. Anlatırsın işte durumu." Kaan toparlamaya çalışandı. "Zaten daha önce defalarca anlattı." Diyen Hamdi oldu.
Her kafadan bir ses çıkıyordu ama Ali kararını vermişti. Hayatının son zamanlarını geçiren bir kızın kalbini kırmak istemiyordu. Gidecek, onunla sohbet edecek ve vakit geçirecekti. O öyle istiyorsa, öyle olabilirdi. Bir kez olsun kendinden taviz verecekti.
"Okuldan çıkınca giderim." Dedi ortaya doğru. Herkes yanıtını almıştı. Daha fazla geciktirmek istemiyordu, doktorlar en fazla bir ay dediğine göre yarın sabah bile kötü haberlere şahitlik edip, onu bir ömür omuzlarında taşıyabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHİRLİ KUĞU
ChickLitGastronomi öğrencisi olmanın birinci kuralı, yaptığınız yemeği ne kadar çok kişiye tattırırsanız ve ne kadar çok fikir, eleştiri alırsanız her seferinde daha iyi bir iş çıkarmanızdı. "Zehirlenmem değil mi?" Cık'ladım, "O kadarcık şeyden zehirleneceğ...
